Rozdanie 1; rozdawał N, obie przed partią.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K ♥ KJT653 ♦ 83 ♣ T863
♠ 85 ♥ A94 ♦ KQJ6 ♣ AQJ5		♠ J632 ♥ Q ♦ AT9754 ♣ K2
	♠ AQT974 ♥ 872 ♦ 2 ♣ 974

¹ naturalne słabe dwa

² naturalne, 15–18 PC w składzie zrównoważonym

³ pytanie o cztery piki

⁴ brak czterech pików[można też w sekwencji tej stosować staymana odwrotnego, by wykryć w ręce partnera ewentualną piątkę w drugim kolorze starszym (tu: pikową)]

albo:

¹ naturalne słabe dwa

² W ma na tyle silną rękę, a także trzyma kiery, że po takim początku nie pozostaje mu nic innego, jak tylko zgłosić 3BA

⁴ zapowiedź partnera została wymuszona sytuacją, przeto E powinien na nią spokojnie spasować

Na razie było dosyć prosto, w dużo trudniejszej sytuacji znajdzie się jednak para WE po otwarciu e-N-a 2♦ multi…

¹ multi

² do koloru partnera

bądź nawet:

¹ multi

² fity w obu kolorach starszych, blokujące

Oczywiście W nadal może zgłosić 2BA czy 3BA – wówczas dalsza licytacja potoczy się tak jak w sekwencjach początkowych – tyle że… Przecież nie trzyma on pików, a z jego punktu widzenia to właśnie one są kolorem longera otwierającego (W ma bowiem mniej pików niż kierów). Wówczas może się okazać, że strona WE w ogóle pików nie trzyma i w przypadku kontraktu 3BA przeciwnicy sprawnie odbiorą sześć wziątek w tym kolorze. W pierwszej z ostatnich sekwencji…

¹ multi

² do koloru partnera

³ zasadniczo tzw. kontra amerykańska: wywoławcza z pikami albo karna z kierami (partner zinterpretuje ją po zapowiedzi otwierającego, ujawniającej jego kolor starszy)

⁴ kiery

⁵ E interpretuje zatem kontrę partnera jako wywoławczą z pikami (przynajmniej w pierwszym czytaniu) i zapowiada z bilansu 3♠

⁶ w ten sposób W zdoła wskazać kontrę objaśniającą w układzie bezatutowym, acz może to też być również 16–18 PC z kartą, z która nie można było zgłosić naturalnych 2BA w poprzednim okrążeniu licytacji (z powodu braku zatrzymania w kierach lub/i pikach)

… wszystko jeszcze dobrze się skończy i W zdoła dokonać korekty na 3BA. I gracz ten może sobie na taką licytację pozwolić, po jego kontrze partner, który już zdążył spasować, nie skoczy bowiem wyżej niż na szczebel 3♠. Innym rozwiązaniem, w tej sekwencji jednak mocno ryzykownym, jest pas – z nadzieją, że albo otwierający ma piki, albo partner ożywi licytację na pozycji reopen:

¹ multi

² do koloru partnera

³ jak wytłumaczono to wyżej

⁴ kiery

⁵ oczywiście w pełni usprawiedliwione, jest parę miltonów i ofensywny układ 6–4; ponadto po ewentualnych 3♣ partnera E powie 3♦, wskazując kartę karowo-pikową

Podobnie będzie mógł gracz W postąpić w najgorszej dlań sekwencji:

¹ multi

² fity w obu kolorach starszych, blokujące

³ z nadzieją, iż albo otwierający ma piki, albo partner wznowi licytacje na pozycji reopen

⁴ w tym wypadku dużo bardziej ryzykowna, zwłaszcza że gracz S wskazał przyzwoite fity w obu kolorach starszych, niemniej dopuszczalna

Inną opcją, jaką dysponuje tu gracz W, jest – jak już wspomniałem – bezpośrednie (po 3♥ e-S-a) zapowiedzenie 3BA. Ale byłby to krok jeszcze bardziej ryzykowny aniżeli spasowanie z nadzieją, że wszystko jakoś (dobrze) się ułoży.

Jak widać, gracz S może próbować trochę w tym rozdaniu namieszać (szczególnie po otwarciu partnera 2♦ multi), na zdecydowanej większości stołów czwartego już w tym roku turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski skończy się jednak na kontrakcie 3BA(W). Analiza techniczna jest prosta – rozgrywajacy ma jedenaście lew z góry i tyle właśnie weźmie, chyba że N zaatakuje kierem różnym od króla. Wówczas singlowa ♥D w dziadku zdobędzie bezcenną dwunastą wziątkę strony WE. W protokołach rozdania powinny zatem zdecydowanie dominować zapisy 460 dla WE, od czasu do czasu znajdzie się w nich też jednak wpis w wysokości 490 dla WE.

Mini maks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 11 (WE).