Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ K J 2 ♥ A K 10 8 7 3 2 ♦ 10 ♣ A Q
♠ Q 7 4 ♥ J 4 ♦ A J 8 2 ♣ J 9 8 6		♠ A 8 6 5 ♥ Q 9 6 ♦ Q 9 4 ♣ K 4 2
	♠ 10 9 3 ♥ 5 ♦ K 7 6 5 3 ♣ 10 7 5 3

 Dwie blotki kier i dama pik u S – już tylko te karty pozwolą zagrać sensowną końcówkę kierową na linii NS. Z tego też powodu każdy gracz N, który gra Wspólnym Językiem, powinien bezwzględnie rozpocząć licytację od odzywki 1♣.

 Rozkład kolorów i honorów u przeciwników jest taki, że żadnego z nich raczej nie będzie stać na jakąkolwiek interwencję więc wymiana informacji na linii NS przebiegnie bez najmniejszych zakłóceń. Sekwencja pozwalająca im ustalić najlepszy kontrakt powinna w WJ wyglądać tak:

  (1)  Na skok na 2♥ N ma zdecydowanie zbyt mało. Gdyby jednak, przy tym samym układzie  ręki N, dama trefl była w kierach, rebid 2♥ byłby w pełni uzasadniony.

  (2)  S pomimo tylko 3 PC powinien podtrzymać licytację. Ma pięciokartowy kolor z królem więc nie ma się czego wstydzić. Poza tym pasowanie na jednego kiera z singletonem rzadko jest dobrą strategią. Może nam przecież wychodzić nawet szlemik karowy! Wystarczy, że partner ma 19-20 PC i układ 5-5. 

  Pary grające „Strefą” mają znacznie większą szansę na oddanie zapisu bo jeśli S nie spasuje na otwarcie partnera 1♥ tylko powie 1BA to wylądują oni zapewne w trzech kierach, których już wygrać się nie da.

  PAS gracza S problemu pary NS jeszcze nie rozwiązuje ponieważ W może wznowić licytację kontrą lub 1BA. Teraz jego partner nie pozwoli już przeciwnikom na zagranie tylko dwóch kierów.

Zauważmy, że tak kontrakt 2♠, jak i 2BA grany linii EW jest tylko bez jednej za 50.

  Jak widzimy, pierwsze rozdanie turnieju preferuje pary grające Wspólnym Językiem.