Korespondencyjne Mistrzostwa Polski
Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy
Klasyfikacja długofalowa (kobiet, seniorów, juniorów, do lat 20)
Archiwum, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, KMP 2019
Korespondencyjne Mistrzostwa Polski prowadzone przez BridgeSpider Sp. z o. o.
KMP 12/2017 - analiza rozdań
Rozdanie 5.
Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS |
♠ K 5 ♥ J 9 6 4 ♦ A K J 10 6 ♣ A 9 |
|
♠ A 4 ♥ A K 5 3 2 ♦ Q 7 4 3 ♣ 10 6 |
![]() |
♠ Q 10 7 6 2 ♥ Q 10 7 ♦ 9 5 ♣ 8 7 3 |
♠ J 9 8 3 ♥ 8 ♦ 8 2 ♣ K Q J 5 4 2 |
Jedynie zawodnik E może w tym rozdaniu na chwilkę się zdrzemnąć gdyż jego realny udział w grze ma wymiar czysto symboliczny. Pozostali muszą podjąć kilka decyzji.
Licytację otwiera gracz N, który ma szesnaście punktów, pięć kar i cztery kiery. Czy powinien otworzyć 1♦, a potem zgłosić rewers 2♥? Nie! Jego karta, z uwagi na zatrzymania w kolorach dubletonów i słabe kiery, to oczywiste otwarcie 1BA, a nie 1♦.
Zawodnik E, po 1BA e-N-a, oczywiście pasuje i przychodzi kolej na gracza S. By z jego kartą można było wygrać końcówkę ręka partnera musi spełniać przynajmniej jeden z poniższych warunków: 1. Czwórka/piątka pików – są szanse na końcówkę w tym kolorze. 2. As trefl w ręce N – można wygrać 3BA. 3. Fit treflowy (nie musi być z asem) i dobra wartość w kierach (as lub blotki) – wtedy można zrealizować 5♣.
Niestety nie ma uniwersalnej metody na sprawdzenie wszystkiego. Dzięki Staymanowi dowiemy się (lub nie) o pikach, a transfer na trefle pozwoli na zbadanie możliwości zagrania 3BA lub 5♣.
Ponieważ pytanie o starszą czwórkę jest brydżową próbą trafienia w „okienko” z trzydziestu metrów, zalecałbym zgłoszenie transferu na trefle czyli odzywki 2♠. Jeśli dowiemy się, że partner ma dobrą kartę do gry w trefle, zalicytujemy 3♥ (krótkość) i o tym, jaki kontrakt zagramy zadecyduje partner.
W przypadku gdy N zamelduje, że nie ma fitu treflowego lub ma kiepskie otwarcie 1BA, S powinien poprzestać na częściówce.
Decyzja N nie jest taka prosta. Ma szesnaście ładnych punktów i asa trefl. Ten as jest jednak drugi, a nie trzeci lub czwarty i to znacznie obniża wartość jego ręki. Myślę, że jednak wielu z graczy N zdecyduje się na pokazanie dobrej karty, chociażby dlatego, że w systemach wielu par odzywka 2♠ jest dwuznaczna – trefle lub inwit do 3BA bez starszej czwórki.
NS zagrają więc 3♣, 3BA lub (bardzo niewiele par) 5♣ – jedyną wychodzącą grę kończącą. Ci, którzy uprą się przy „firmówce” mają również spore szanse na sukces gdyż po sekwencji:
W | N | E | S |
---|---|---|---|
1BA | pas | 2♠ (1) | |
pas | 3♣ (2) | pas | 3♥ (3) |
ktr | 3BA | pas |
(1) Trefle lub inwit do 3BA.
(2) Góra otwarcia.
(3) Krótkość kierowa.
E zawistuje ♥7 i obrońcom będzie dość trudno dobrze rozczytać pozycję i wziąć pięć lew kierowych. Tu cała odpowiedzialność za losy kontraktu spoczywa na W. Musi on zabić ♥K i odwrócić ♥5. Najwyższa karta pokazuje dojście pikowe, odejście ♥2 mówiłoby o asie karo.
Ja pewnie zatrzymałbym się tu w częściówce treflowej gdyż w systemie, którym gram od lat rebid 2♠ mówi jednoznacznie o treflach. Wtedy odpowiedź 3♣ = brak fitu jest oczywista.