Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ Q J 10 4 ♥ K J ♦ K 10 8 5 3 ♣ A K
♠ A 8 ♥ A 8 7 4 3 2 ♦ ♣ J 9 8 7 6		♠ 9 7 6 3 2 ♥ 10 ♦ A Q J 9 6 ♣ 10 5
	♠ K 5 ♥ Q 9 6 5 ♦ 7 4 2 ♣ Q 4 3 2

W tym rozdaniu, po pasie S, gracz W stanie przed problemem wyboru otwarcia. Z formalnego punktu widzenia można otworzyć 2♥ (podlimitowe, 5+♥ i 5+inne bądź w młodszym), 2♦ (podlimitowe, 6+ w kolorze starszym), a ze względu na urodę karty, defensywę (2 asy) i liczbę przegrywających, znajdą się pewnie i tacy, co otworzą 1♥.

Osobiście przychylałbym się do multi, ale na pewno każdą z trzech opcji można dobrze uzasadnić i każda z tych odzywek znajdzie zwolenników.

Po otwarciu 2♦, gracze N będą pewnie wchodzić 2BA i w zasadzie na tym licytacja powinna zgasnąć (S ze swoimi 7 PC po wejściu 2BA, które jest co prawda dość elastyczne, ale na pewno do brzydkich 18 PC, powinien raczej pasować). Ten kontrakt będzie wygrywany, czasem z nadróbką.

Po otwarciu dwukolorowym 2♥ karta N to raczej kontra niż 2BA – w kierach pojedyncze zatrzymanie, a układ 5-4 z czwórką pików. Co ma po kontrze powiedzieć gracz E? Jeżeli spasuje, to S odejdzie, pewnie w Lebensohla 2BA i NS zagrają, no właśnie, czy N ma licytować automat 3♣, czy się objaśnić? Jeżeli zalicytuje 3♣, to wpadka będzie niewąska, jeżeli 3♦, to S zalicytuje 3BA i tylko bez jednej, a czasem swoje.

Jeżeli E będzie szukał ratunku w odejście „do koloru” – 2♠ (tam, gdzie 2♥ to kiery + inny), bądź 3♣ – tam, gdzie 2♥ to „kiery i młodszy”), czy rekontra – „zgłoś drugi kolor”, NS mogą wziąć większy zapis:

3♣ – do koloru partnera;

ktr. – układ wręcz modelowy, długości w nielicytowanych kolorach, siła 16+…

Po ściągnięciu asa i króla trefl, N zagra w damę pik i obrona może wziąć 8 lew, zapisując 1100.

Tam, gdzie W otworzy 1♥, N ma na pewno na kontrę i WE muszą uważać… Jeżeli E zgłosi swoje pięć blotek pik, S spasuje, W zalicytuje trefle, to N da wtórną kontrę i wolałbym nie znaleźć się w pozycji E:

Jeżeli WE zdołają zagrać 2♠, to tylko bez jednej, a wszystko inne już znacznie drożej…