Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ K 10 6 5 ♥ 3 2 ♦ A K Q 9 7 ♣ 5 2
♠ J 9 8 4 ♥ K Q J 8 6 ♦ 4 ♣ A 7 4		♠ 3 2 ♥ A 7 4 ♦ 6 2 ♣ K Q 10 9 8 3
	♠ A Q 7 ♥ 10 9 5 ♦ J 10 8 5 3 ♣ J 6

W tym rozdaniu, po otwarciu gracza N 1♦, znajdą się pewnie tacy, którzy z ręką E wejdą 2♣ (dobry kolor sześciokartowy, as z boku) mimo tylko 9 PC. Jednak przed pasem partnera takie wejście może łatwo doprowadzić do przewyższenia. Po pasie E, S ma kartę na mixed raise 3♦ (obecnie chyba standardem po otwarciu 1♦ jest odwrócone (10+PC) podniesienie 2♦, blok z fitem w dwuznacznym 3♣, a 3♦ to właśnie 7-9 PC z fitem 4+). Gracze W będą wchodzić 3♥, a po pasie N, E dołoży końcówkę kierową. NS w niekorzystnych pomimo 10 kar na linii raczej nie pójdą w nieopłacalną obronę.

4♥ – z kartą E można pokusić się o 4♣, które w świetle pasa po 1♦ nie powinno być odebrane inaczej, niż „kolor z fitem”; osobiście jestem jednak zwolennikiem takich licytacji z fitem 4-kartowym.

NS nie powinni mieć problemu ze zdjęciem trzech lew – po ataku asem karo, S powinien dołożyć czytelną ilościówkę ósemką (przy zrzutkach odwrotnych) i N, widząc longer treflowy, powinien zagrać w pika.

Tam, gdzie E wejdzie 2♣, dalej będzie podobnie – S skoczy w 3♦, W pewnie zalicytuje 3♥ (czy w sytuacji, gdy wszyscy licytują, obowiązuje zasada „nowy kolor na wysokości 3 forsuje”?), a po pasie N, E powinien podnieść do 4♥, chyba, żeby nie czuł się sforsowany.

3♥ – alternatywą na pierwszy rzut oka wydaje się kontra, ale po 3♥ partner ma przestrzeń do zgłoszenia pików; ciekawsza byłaby sytuacja z układem 5♠-4♥, wtedy kontra wygląda atrakcyjniej niż jednokierunkowe 3♠, zwłaszcza z fitem treflowym.