Rozdanie 22.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ K Q 5 ♥ A Q 8 5 3 ♦ ♣ K Q J 9 2
♠ J 10 9 ♥ J 7 6 ♦ K 7 6 5 ♣ 6 5 4		♠ A 4 3 ♥ 10 9 ♦ A Q 8 3 2 ♣ A 7 3
	♠ 8 7 6 2 ♥ K 4 2 ♦ J 10 9 4 ♣ 10 8

W tym rozdaniu sporo zależy od wyboru otwarcia przez gracza E. Tam, gdzie padnie standardowe otwarcie 1♦, NS powinni dojść do końcówki po kontrze objaśniającej gracza N. Po otwarciu 1♦, S spasuje. Tam, gdzie pary WE grają „odwróconym podniesieniem 2♦”, gracze W w założeniach niekorzystnych mają niełatwą decyzję – 5 PC i układ 4333 to karta nie bardzo nadająca się ani na blokujące 3♦, ani na „mixed raise” 3♦. Na pewno wielu spasuje. Teraz N wznowi kontrą, S zgłosi 1♠, W z opóźnieniem poprze kara partnera, a N „objaśni się” 2♥. Tam, gdzie S podniesie do 3♥ (co z 4 PC nie jest na pewno automatyczne, można spasować), N dołoży końcówkę.

Przy podziale atu 3-2 ten kontrakt przy ostrożnej rozgrywce wygrywa się bez specjalnych problemów, oddając 2 piki i trefla bądź pika, kiera i trefla.

Tam, gdzie W ma do dyspozycji zwykłe, półpozytywne podniesienie kar, zalicytuje pewnie 2♦, N da kontrę i po 2♠ partnera zalicytuje 3♥. Teraz S raczej dołoży z fitem kier, mając jak na dłoni wyłączenie karowe:

Tam, gdzie E zdecyduje się na nieco naciągnięte, ale trzymające się dzisiejszych trendów, otwarcie 1BA, po dwóch pasach N pewnie wznowi 2♥ i na tym licytacja wygaśnie. Jeżeli ustalenia pary NS dają szansę objaśnienia się (po kontrze wznawiającej na 1BA sytuacja nie jest tak klarowna, np. w sekwencji:

Jaką siłę i jaki układ obiecuje N?)

można dojść do końcówki, ale nie jest to łatwe.