Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ 9 7 4 ♥ J 10 9 6 4 ♦ 8 4 ♣ A Q 2
♠ K Q 5 3 ♥ K 8 7 2 ♦ 7 5 ♣ K 10 5		♠ J 10 8 6 ♥ A Q ♦ K 10 9 3 ♣ J 9 3
	♠ A 2 ♥ 5 3 ♦ A Q J 6 2 ♣ 8 7 6 4

 S otwiera 1♦ – z tak dobrym kolorem z pewnością powinien to zrobić. Kolej na gracza W, a jego decyzja nie jest już tak oczywista. Ma on do wyboru dwie odzywki - PAS i kontrę wywoławczą. Każda z nich ma swoje plusy i minusy. Wycofanie się z licytacji z uwagi na zbyt małą siłę honorową spowodować może to, że WE nie podejmą walki w strefie zapisu częściowego, zaś „lekka” kontra może doprowadzić do przelicytowania karty.

 Jeśli rozgrywałbym to rozdanie w turnieju z pewnością dałbym na jedno karo kontrę. W meczu zaś skłaniałbym się raczej w stronę PAS-a.

 Popatrzmy teraz na to, co może się wydarzyć po każdej z dopuszczalnych akcji gracza W:

(1)  Choć jestem zwolennikiem pokazywania kolorów, to w tym przypadku rebid 1BA wydaje mi się najlepszą odzywką.

 Po w miarę sensownej i bardzo łatwej obronie (walet pik przepuszczony w stole i przejęty damą, potem dwukrotne zagranie w atu i powrót do pików) rozgrywający przegra zapowiedziany kontrakt bez jednej za 100.

 Jeśli W zdecyduje się na kontrę wywoławczą, to zapis powinien przejść na linię NS, bo WE przelicytują kartę. Może jednak wydarzyć się coś bardzo miłego:

(1)  Być może nie wszyscy zgodzą się z tym, że E rezygnuje z uzgodnienia pików i stawia na grę w bez atu. Jeśli jednak przyjrzymy się uważniej jego ręce, możemy stwierdzić, że znakomite stopery w kolorach licytowanych przez przeciwników stanowią bardzo poważne uzasadnienie tej decyzji.

 2BA oczywiście nie wychodzi, ale pierwszy, w miarę naturalny, wist karowy już kontrakt ten wypuszcza i ze skompletowaniem ośmiu lew poradzi sobie prawie każdy rozgrywający. Premią za dość odważną kontrę i trafną odzywkę 2BA będzie bliski maksowi zapis 120.

 Oczywiście nie tylko te kontrakty grane będą w tym rozdaniu, a protokół rozdania zapełnią różne, raczej niewielkie zapisy na obie linie.