Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 9 4 ♥ 4 ♦ Q 9 8 6 3 2 ♣ A 7 3
♠ K J 8 5 ♥ 7 5 3 2 ♦ 5 ♣ K Q 5 2		♠ 6 2 ♥ A Q 10 9 ♦ K J ♣ J 10 8 6 4
	♠ A Q 7 3 ♥ K J 8 6 ♦ A 10 7 4 ♣ 9

W tym rozdaniu po pasie gracza N na otwarciu na pewno wielu grających Wspólnym Językiem z ręką E otworzy 2♣, S da kontrę, a W… No właśnie, co ma zalicytować W? W tej pozycji – 2♣ Precision i kontra są dwie szkoły – jedna, że rekontra jest silna a zniesienie w kolor sign off, oraz druga – że rekontra jest silna, nastawiona na łapanie przeciwników, a pozostałe odzywki, włącznie z 2♦ pozostają bez zmian („system on”). Osobiście jestem zwolennikiem tego drugiego podejścia. Przy takich ustaleniach, W zalicytuje 2♦, N powinien zalicytować 3♦ (kontra, także wskazująca kara, byłaby nieco anemiczna), E pewnie spasuje – powinien w końcu pokazać, że tak naprawdę jest słaby, S powinien zainwitować końcówkę odzywką 4♦ i na tym licytacja pewnie zgaśnie:

2♦ – pytanie, podobnie jak bez kontry, teoretycznie w sile co najmniej inwitu.

Ten kontrakt jeszcze wychodzi.

Tam, gdzie E otworzy 1♣, S da kontrę, W zgłosi kiery, w zależności od ustaleń, naturalnie bądź transferem, N wkroczy 2♦, E uzgodni kiery a S podniesie kara.

Jeżeli teraz któryś z graczy WE zdecyduje się powalczyć odzywką 3♥, to kontra gracza S będzie bez wątpienia karna (w końcu kontra wywoławcza obiecuje coś w starszych kolorach, a może to być całkiem sporo…) i NS mogą zainkasować smakowitego „górala”.