Rozdanie 13; rozdawał N, obie po partii.

	♠ J974 ♥ 964 ♦ 7654 ♣ A8
♠ KQ3 ♥ AJ1053 ♦ Q2 ♣ QJ4		♠ 5 ♥ K872 ♦ J83 ♣ 106532
	♠ A10862 ♥ Q ♦ AK109 ♣ K97

¹ wejście ryzykowne, szczególnie po partii, ze względu na układ 5332, mnóstwo niskich honorów oraz dużo wartości w pikach, alternatywny pas jest więc jak najbardziej do zaakceptowania

² mimo tylko 5 PC karta jak najbardziej warta podniesienia do 2♠ (ze względu na cztery atuty oraz bocznego asa, i to drugiego)

³ mimo znakomitego fitu podniesienie do 3♥ z tak słabą ręką nie jest wskazane, po takim posunięciu E parter wytworzyłby sobie bowiem znacznie różny od rzeczywistego obraz rozdania

⁴ inwit do końcówki, przede wszystkim do wyłączenia kierowego

⁵ karta N jest warta dużo więcej niż niejedno 8–10 PC w składzie zrównoważonym, drugi ♣A i cztery atuty dają ogromną szansę na zrobienie w tej ręce nawet dwóch przebitek (od krótszego fragmentu atutów).

Oczywiście, końcówka jest wyraźnie podlimitowa, zapowiedzą ją więc tylko niektóre pary NS. I, niestety, przegrają ją, rozgrywający będzie bowiem musiał oddać kiera, karo oraz dwie wziątki atutowe – na położonego za asem chronionego mariasza pikowego. Niestety – albowiem kontrakt 4♠(NS) jest w tym rozdaniu grą jak najbardziej prawidłową, statystycznie uzasadnioną, nawet w turnieju na maksy. Nawet bowiem przy założeniu, iż po wskazaniu przez W silnej karty atuty zostaną zagrane z góry (a nie na podwójny impas, co byłoby posunięciem optymalnym przy braku jakichkolwiek wskazań licytacyjnych), szansa na oddanie w tym rozdaniu tylko jednej lewy pikowej wynosi około 65% (40% na podział pików 2–2 plus 25% na podział 3–1 z singlową figurą). Natomiast tylko jedno karo zostanie oddane przy rozkładzie tego koloru 3–2 (68%) oraz 4–1 z singlową damą albo waletem, a także z singlową blotką w ręce W (bezpieczna rozgrywka!) [łącznie (kara 4–1): 19,6%], czyli w blisko 88% przypadków. Ponadto w wypadku, gdy wyjdzie na jaw konieczność oddania dwóch wziątek atutowych, w pogoni za realizacja końcówki kara można i trzeba będzie podwójnie zaimpasować. Stąd łączna szansa powodzenia końcówki w piki to 65% x 88% = około 57% – plus wspomniane wyżej 25% (piki 3–1 z singlową blotką) x 25% (oba honory karowe u E, czyli pod impasem) = 6,25%, w sumie ponad 63%! [Ściśle mówiąc, nieco mniej – gdyż do trzykrotnego podegrania za stołu kar, koniecznego przy rozkładzie tego koloru 1(W) – 4 (E), nie starczy komunikacji; może jednak W odda wówczas pierwszy wist w singlową blotkę, a nawet waleta (damę?) karo?!]. W meczu byłby to więc prawdziwy superkontrakt, a i w turnieju na maksy jak najbardziej warto zaryzykować jego zalicytowanie. Niestety, pechowa konfiguracja w pikach sprawi, iż końcówka w ten kolor zostanie przegrana bez jednej, za 100. Jest ona jednak kontraktem rzeczywiście honorowo podlimitowym, przeto podstawowym zapisem w turniejowych protokołach tego rozdania będzie 140 punktów dla NS. Setek na przeciwną burtę, za przegranie bez jednej 4♠, trafi się w nich też jednak wcale niemało.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ – 9 (NS);

♥ – 7 (WE);

♠ – 9 (NS);

BA – 7 (WE).