Rozdanie 7.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ K 6 ♥ Q 10 9 5 4 ♦ A J 8 ♣ A K 7
♠ 8 2 ♥ J 8 7 2 ♦ 3 ♣ Q J 9 6 4 2		♠ Q 5 4 3 ♥ A 6 3 ♦ 10 7 4 ♣ 8 5 3
	♠ A J 10 9 7 ♥ K ♦ K Q 9 6 5 2 ♣ 10

Tutaj gracze S będą w zdecydowanej większości otwierać 1♠ (1♦ tylko zatwardziali naturaliści, w polskim stylu z układem starsza piątka – młodsza szóstka zawsze zaczynamy od koloru starszego). Po pasie W N zalicytuje 2♥, a S powinien zgłosić kara. Jest to sekwencja nadwyżkowa, po two over one obiecuje 14-17 PC, ale tutaj układ 6-5, grający król kier na pewno usprawiedliwiają 3♦ od razu. N zalicytuje pewnie 3BA, ale S nie powinien odpuścić – zalicytować jeszcze 4♦, pokazując układ. N nie ma teraz wygodnej odzywki – 4♠ wygląda na negatywną propozycję gry tej końcówki, 4BA też brzmi jak sign off a nie Blackwood, tylko cue bid 5♣ jednoznacznie uzgadnia kara i wnosi obawę o kiery. Myślę, że jednak po 4♦ większość zalicytuje od razu praktyczne 6♦.

W wyjdzie pewnie damą trefl i rozgrywający będzie miał szanse na 13 lew, aczkolwiek po tym wiście niejeden ulegnie pokusie „bezpieki” – ściągnięcia atutów trzy razy, wyrzucenia kiera na trefla i zagraniu na impas damy pik, co doprowadzi do 12 lew.

Na pewno w protokołach będzie wiele kontraktów 3BA – na maksy niejeden z kartą S spasuje na 3BA.

Po takim początku jak wyżej, 3BA z 17 PC jest wyraźnym niedolicytowaniem. Jednak ta sekwencja jest trudna, N nie ma w niej do dyspozycji operacyjnej odzywki typu „czwarty kolor” i w zasadzie jedyną nadwyżkową sekwencją jest naturalne 4BA, pokazujące siłę około 16 PC. Po takim rebidzie gracza N, S zalicytuje pewnie 6♦.