Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ Q 6 2 ♥ 6 4 3 2 ♦ J 10 ♣ J 10 5 2
♠ K 10 4 3 ♥ K 9 7 5 ♦ 6 5 ♣ A K 8		♠ A J 9 7 ♥ Q ♦ A K Q 7 2 ♣ 9 6 4
	♠ 8 5 ♥ A J 10 8 ♦ 9 8 4 3 ♣ Q 7 3

Słabiutki szlemik na inni EW ale z pewnością część par do niego dojdzie. E otworzy 1♦, W odpowie 1♠, a E poprze partnera licytując piki na wysokości trzech.

Najczęściej W zdecyduje się na opuszczenie strefy dogranej i sprawdzenie możliwości szlemikowych. Po konwencyjnych pytaniach dowie się jednak, że brakuje jednej wartości oraz damy atutowej. Licytacja powinna więc zakończyć się na pięciu pikach.

Niektóre pary odpowiadają jednak na pytanie o pięć wartości nieco inaczej. Ignorują one pokazywanie damy atu, a zaraz po informacji o ilości asów przekazywana jest wiadomość o liczbie króli. W takim przypadku odpowiedzią na pytanie 4BA będzie 5♠, które oznacza dwa asy i jednego króla. Z całą pewnością część graczy W, którzy otrzymają taką informację, zaryzykuje i zgłosi szlemika pikowego.

Ilość lew, które weźmie rozgrywający uzależniona jest w tym rozdaniu od tego, czy trafnie odpowie on na pytanie: gdzie jest dama kier?

Z czysto technicznego punktu widzenia najlepszym zagraniem jest wyjście królem pik, a potem impas waletem/dziewiątką. Taki sposób postępowania pozwala zrealizować szlemika także wtedy gdy N, oprócz czwartej damy pik, ma również cztery kara. Gramy wtedy dwa razy pika (z impasem w stole), a potem AK karo i karo przebijamy w ręce. To po prostu ekstra szansa, która determinuje lokalizację damy atu.

Tak więc prawidłowa rozgrywka przyniesie stronie EW dobry wynik.