Rozdanie 8

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ A 9 6 3 2 ♥ K 10 9 7 6 ♦ J 10 ♣ K
♠ K Q 4 ♥ 8 4 ♦ A 8 2 ♣ Q J 6 3 2		♠ J 10 7 ♥ A 5 ♦ K 7 5 3 ♣ 10 7 5 4
	♠ 8 5 ♥ Q J 3 2 ♦ Q 9 6 4 ♣ A 9 8

W rozpocznie licytację odzywką 1♣, a następnym w kolejności jest gracz N.

Ma on dwukolorówkę na kolorach starszych i powinien jak najszybciej poinformować o tym partnera.

Wiele par stosuje ustalenie, że po otwarciu przeciwnika 1♣ wejście 2♦ oznacza właśnie kolory starsze. Jednak jeśli chodzi o limit siły takiej licytacji, jak i analogicznych wejść dwukolorowych, istnieją już dwie różne szkoły.

Pierwsza mówi, że ograniczenia punktowe takiej dwukolorówki wyznacza jedynie zdrowy rozsądek. Krótko mówiąc – najpierw układ, potem siła. To, czy mamy rękę słabą, średnią czy też silną sprzedamy w następnych okrążeniach licytacji. Posłużą nam do tego takie odzywki jak: PAS, podniesienie koloru, który zgłosił partner, cue bid w kolorze przeciwnika i, jeśli będzie to możliwe, również kontra.

Zwolennicy szkoły drugiej uważają, że wejście takie jest albo słabe (7-10 PC), albo silne (od 15/16 PC). Z ręką średnią (11-14 PC) licytujemy swój starszy kolor na najniższej możliwej wysokości.

Osobiście jestem zdecydowanym zwolennikiem podejścia numer 1. Namawiam też wszystkich, którzy grają ustaleniem, że wejście dwukolorówką jest słabe albo silne, aby spróbowali zagrać tak, że jest to jednak licytacja „bez limitu”. To naprawdę nie jest takie skomplikowane, a szybkie pokazanie układu, zwłaszcza we współczesnym, bardzo agresywnym brydżu, jest niezwykle ważne.

W omawianym rozdaniu kontrakt ostateczny nie będzie jednak zależał od stosowanego systemu licytacyjnego. Z reguły NS osiągną częściówkę kierową, a tylko niezwykle agresywne pary dojdą do końcówki, którą przegrają bez jednej.

I jeszcze proponowana przeze mnie licytacja, za którą można otrzymać 20 punktów „za styl”.

(1) Dwukolorówka 5+ - 5+ na kolorach starszych.

(2) Mixed raise czyli 6-9 PC z fitem kierowym 4+.