Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ Q 10 6 3 2 ♥ 9 3 ♦ A K J 8 3 2 ♣
♠ A K J 8 4 ♥ K 6 5 2 ♦ Q 10 6 ♣ 3		♠ ♥ A Q 8 7 ♦ 9 7 5 ♣ A K J 8 7 2
	♠ 9 7 5 ♥ J 10 4 ♦ 4 ♣ Q 10 9 6 5 4

 27 PC i uzgodnione kiery, a końcówki w ten kolor wygrać nie sposób.

 Nim przejdziemy dalej odpowiedzieć musimy na fundamentalne pytanie: Czy po sekwencji: W-1♠, N -2♦, zgłoszenie przez gracza E forsującej do dogranej odzywki 3♣ wyklucza u niego czwórkę kierową?

 Zdania na ten temat są podzielone, więc warto omówić to z partnerem. Moim i nie tylko moim zdaniem, ustalenie, że 3♣ nie wyklucza czterech kierów jest znacznie lepsze i nie ma to żadnego związku z tym, co może wydarzyć się w omawianym teraz rozdaniu.

Wariant pierwszy – wejście 3♣ wyklucza czwórkę kierową, więc E daje kontrę na 2♦:

 Zawodnik N wyjdzie asem, królem i dwójeczką karo a S tę kartę przebije i zagra trefla. Kolejna przebitka i bez jednej. 50 dla NS. Właśnie tak będzie przy bardzo wielu stołach.

 Wariant drugi – EW grają bardziej elastycznie i odzywka 3♣ może zawierać cztery kiery:

1. Zawodnik W, jeśli nie ma niezwykle precyzyjnych ustaleń na taką sekwencję, musi wybierać pomiędzy odzywką 3♥ i 3BA. Zgodnie jednak z jedną z dyrektyw Hammana (jeśli jedną z wchodzących w rachubę odzywek jest 3BA, to jest to zawsze odzywka dobra) melduje „firmówkę” i za chwilę zapisze sobie prawie maksa.

 A precyzyjne, profesjonalne ustalenie wygląda tak:

1. W pierwszym czytaniu wywiad bezatutowy – jedyna wolna odzywka przed 3BA. Z fitem pikowym E licytowałby inaczej.

 To dość trudne i może generować „kosmiczne jaja”, więc nikogo nie namawiam do stosowania opisanej wyżej metody.