Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

KMP 1/2017 - Analiza rozdań

Spis treści
KMP 1/2017 - Analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

Rozdanie 15; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 15
Rozd. S,
po partii: NS
Q J 8 7
K 5 3 2
6 5
Q 9 7
 
A
A 10 9 6
Q J 10 4 3
8 5 2
rozd. 15 9 6 5 4 2
8 4
K 8 2
K 6 3
  K 10 3
Q J 7
A 9 7
A J 10 4
 

W

N

E

S

1BA

pas1

2

pas

2

pas

2BA2

pas

pas

pas

 

 

 

1W może się też zdecydować na konwencyjną interwencję dwukolorową

3rebid ten oddaje rzetelny bilans ręki e-N-a, podczas gdy jego 2 wskazywałyby kolory starsze (minimum 4–4, raczej 5–4), ale też kartę słabą, po nich stronie NS mogłaby przeto uciec dobra końcówka

albo:

W

N

E

S

1BA

ktr.1

rktr.2

23

pas

24

pas5

pas

ktr.6

pas

pas

pas

 

1konwencyjna kontra dwukolorowa: 5+/–4/ (młodsza piątka – starsza czwórka); możliwe są też inne rozwiązania konwencyjne

3siłowa, zasadniczo 8+ PC

3do koloru partnera, przynajmniej gdy system tego wymaga, jeśli nie, E spasuje, aby partner pokazał kolor swego longera w kolorze młodszym

4kara (5+) oraz cztery kiery lub piki

5N nie ma kontry na karową grę przeciwnika, musi więc forsująco (!) spasować; na ogół przyjmuje się, że strona otwierająca nie może puścić do gry bez kontry żadnego kontraktu przeciwników na szczeblu dwóch

6na ostatniej ręce na taką kontrę wystarczy trzeci starszy honor w kolorze przeciwnika; partner nie ma w nim (tu: karach) krótkości

Alternatywa to zapowiedzenie 2BA, przy tylko jednym stoperze karowym nie ma wszakże pewności zrealizowania tego kontraktu. Tymczasem 2(W) powinno się położyć, w końcu NS mają wyraźną przewagę siły nad przeciwnikami.

Istotnie, po zgłoszeniu 2BA NS znaleźliby się o jeden most za daleko. Przeciwko 2BA(S) W da bowiem oczywisty wist karowy, po którym rozgrywający będzie musiał leżeć bez jednej: odda cztery kara oraz dwa asy w kolorach starszych.

Tymczasem przeciwko 2(W) z kontrą N da szkolny wist w atu, zaś jego partner pierwszą lewę przepuści. Rozgrywający zagra kiera do 8, więc S zabije W, po czym będzie kontynuował A i blotką karo. Po utrzymaniu się K w dziadku W ponowi kierem – do 10 w ręce i K e-N-a. Potem na A spadnie od e-S-a D, zatem rozgrywający zdobędzie siedem wziątek: cztery karowe, dwie kierowe oraz pikową. Polegnie więc bez jednej, za 100. To niby niedużo, NS będą jednak mieli powody do satysfakcji – zamiast oddać 100 punktów przeciwnikom, sami zapiszą tyle samo po swojej stronie.

Na linii NS wychodzą trudne do wylicytowania siedmioatutowe częściówki: 2 (110), 3 (140) oraz 4 (130), w protokole rozdania winny jednak dominować wpadkowe 100 dla WE [za 2BA(S) bez jednej], setki po stronie przeciwnej na pewno też jednak się w nim trafią.

Minimaks teoretyczny: 3(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 10 (NS);

– 7 (WE);

– 8 (NS);

– 9(NS);

BA – 7(NS).