Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

	♠ 10764 ♥ 1092 ♦ A76 ♣ AK10
♠ KQ9 ♥ KQ8 ♦ Q9 ♣ 97654		♠ 85 ♥ AJ75 ♦ K1083 ♣ Q32
	♠ AJ32 ♥ 643 ♦ J542 ♣ J8

Kolejny dziś raz rozdanie niespecjalnie ciekawe, o ile rzecz jasna w turnieju na maksy takowe w ogóle istnieją. Przeciwko 1BA(W) obrońca N wyjdzie na pewno w blotkę pikową – i po takim początku (oraz po pierwszym wiście karowym) rozgrywający zostanie na pewno już ograniczony do ośmiu wziątek. W weźmie drugą lewę ♠K w ręce i najprawdopodobniej wyjdzie stamtąd w trefla. N będzie wtedy musiał wskoczyć ♣K (gdyby bowiem dodał ♣10, a rozgrywającemu przyszło do głowy wstawić ze stołu ♣D i w lewie następnej zagrać stamtąd w karo – do dziewiątki w ręce – mógłby już skompletować dziewięć wziątek) i kontynuować pikiem. Po takiej obronie strona NS zawsze odebrałaby należne jej pięć lew: dwie pikowe, dwie treflowe i jedną karową. A że jest ona dosyć naturalna, przeto w protokołach tego rozdania pojawią się przede wszystkim wpisy w wysokości 120 dla WE, od czasu do czasu w towarzystwie stopięćdziesiątek dla tej samej strony…

Minimaks teoretyczny: 2BA(WE), 8 lew; 120dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 8 (WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (WE).