Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 53 ♥ AQJ98 ♦ A632 ♣ AJ
♠ QT8762 ♥ 754 ♦ J98 ♣ 2		♠ AJ9 ♥ 62 ♦ QT75 ♣ QT95
	♠ K4 ♥ KT3 ♦ K4 ♣ K87643

¹ klasycznie forsing, pytanie o układ ręki partnera (rozwiązanie wypierane przez nowocześniejsze, będziemy się ku nim coraz bardziej zbliżać)

² układ ręki N: 2–5–4–2

³ być może lekkie niedolicytowanie, ale S zrobił już jednak krok pozytywny (poza przesądzeniem dogranej), licytując forsujące 2BA, a następnie 4♥, mimo że zapowiedź partnera nie wydłużyła kierów ani nie poprawiła jego układu

Przechodzimy do rozwiązań nowocześniejszych…

Nasz System:

¹ według jednej z wersji podanych przez Władysława Izdebskiego w jego znakomitej książce (napisanej wspólnie z Dariuszem Kardasem i Włodzimierzem Krzysztofczykiem) Nowe Ścieżki licytacji: tzw. przystankowe 3♥: partnerze, moja karta jest urodziwa, ale niezbyt silna, nie skaczę na 4♥, aby nie blokować ci ewentualnej wymiany informacji (2♥ – ręka z fitem kierowym, przejęcie inicjatywy, aspiracje szlemikowe; 4♥ – fit kierowy, absolutne minimum, żadnych szans szlemikowych)

² brak krótkości, modelowy układ 2–5–4–2 (można też uzgodnić, że w tym momencie po prostu daje się cuebid, tu: 4♣)

³ informacja o równym układzie ręki partnera ostatecznie ostudziła wszelkie zapędy e-S-a

Wspólny Język:

¹ według najnowszego opracowania Marka Wójcickiego: fit kierowy, (co najmniej lekko) zachęcają do szlemika, sugerują układ zrównoważony (3♥ – fit kierowy, unaturalnienie trefli; 4♥ – fit kierowy, karta minimalna)

² układ bez singletona

^{3, 4, 5} na wysokości trzech można jeszcze wymienić cuebidy

⁶ kolejny cuebid, partner może być silniejszy

⁷ trzeba wreszcie zrobić krok do tyłu

Oczywiście każdą z powyższych sekwencji można by nieco zmodyfikować, a także przedstawić kolejne. Ogólnie – szlemika w kiery uznałbym tu za kontrakt prawidłowy, gdyby można go było ustawić z dobrej ręki S. Wtedy bowiem do jego realizacji wystarczyłby podział trefli 3–2. Jeżeli jednak w kiery gra z naturalnej ręki N, to po pierwsze, po ataku pikowym może oddać dwie lewy w tym kolorze. A nawet jeśli tego uniknie, potrzebny jest wspomniany podział trefli 3–2. Przecież po licytacji, jaka musi mieć miejsce, pierwszy wist pikowy, szczególnie przeciwko szlemikowi, trzeba uznać za obowiązkowy dla broniących, kontrakt 6♥(N) na pewno ma więc szanse realizacji mniejsze niż 50%.

A jednak 12 lew w kiery bierze się dosyć łatwo, mimo że trefle dzielą się 4–1; ♠A znajduje się bowiem u E, a to jest podstawowy warunek realizacji gry premiowej. Po pierwsze, można przebić na stole dwa kara i zagrać właśnie na dobrze położonego ♠A. Tyle tylko, że po pierwszym wiście atutowym byłoby to związane z wczesnym zagraniem w piki, najpóźniej po zagraniu ♦K i ♦A. Inaczej trzeba by było zagrać drugi raz w trefle po dwukrotnym tylko zaatutowaniu, a wówczas W przebiłby. Najlepiej zatem zagrać od razu przez trefle, zwłaszcza że przy oczekiwanym rozkładzie tego koloru 3–2 rozgrywający obędzie się bez konieczności zagrania w piki i zdobycia wziątki na króla w tym kolorze. Powiedzmy zatem, że N po prostu trzy razy zaatutuje, zgra ♣K, ♣A i przebije trefla w ręce. Niestety, okaże się wówczas, iż kolor ten był podzielony 4–1, więc trzeba się będzie przeprosić z pikami i wyjść w ten kolor z ręki. Na szczęście ♠A stoi, przeto N zarówno wyrobi sobie trefle drugą przebitką w ręce, jak i dostanie się do dziadka, by na dwie forty tego koloru pozbyć się z ręki dwóch blotek karowych. Do zdobycie dwunastu wziątek prowadzi też przebicie na stole tylko jednego kara, a potem ustawienie obrońcy E w prostym treflowo-karowym przymusie; po uprzednim oddaniu ♠A. Można zatem powiedzieć, że jeśli chodzi o rozgrywkę to (prawie) wszystkie drogi prowadzą tu do Rzymu. Prawie, gdyż trop można zmylić tylko na jeden wspomniany już sposób: kier, ♦K, ♦A, karo przebite, ♣A, karo przebite, ♣K – i w tym momencie W przebije i broniący odbiorą jeszcze ♠A. Jak już jednak wspomniałem, skoro i tak trzeba by tu zagrać drugi raz w trefle przed pełnym wyatutowaniem, to lepsza jest po prostu rozgrywka na wyrobienie przebitką trefli. A przy podziale tego koloru 4–1 rozgrywający uratuje się jeszcze (12 lew) dobrym położeniem ♠A…

Minimaks teoretyczny: 6♠(WE) z kontrą, 6 lew; 1400 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwedo wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 10 (N!);

♥ – 12 (NS);

♠ – 6 (NS, WE!);

BA – 10 (NS).