Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ A 4 ♥ 5 2 ♦ J 8 7 4 3 ♣ 10 5 3 2
♠ K J 7 6 5 ♥ Q 4 ♦ A K Q 5 2 ♣ Q		♠ 10 9 8 2 ♥ A J 10 7 ♦ 10 6 ♣ 9 8 7
	♠ Q 3 ♥ K 9 8 6 3 ♦ 9 ♣ A K J 6 4

W tym rozdaniu raczej wszyscy gracze W będą otwierać 1♠ – nie wydaje mi się, aby naciągano tę kartę na silnego trefla ze Wspólnego Języka (licytacja rąk dwukolorowych po otwarciu 1♣ jest trudna, zwłaszcza, gdy do licytacji wtrącą się przeciwnicy). N spasuje, a E ma modelową kartę na popartyjne blokujące 3♠. S pewnie spasuje (co ma zalicytować po partii?), a W podniesie do końcówki:

Z ręki N narzuca się atak w kiery. Jeżeli teraz rozgrywający przytomnie pobije asem i zagra od razu na impas damy pik, to wygra kontrakt. Jeżeli jednak zaimpasuje króla kier, to S po wzięciu lewy może odciągnąć raz trefla i po ilościówce zagrać w singla karo, co prowadzi do obłożenia kontraktu na przebitce.

Tam, gdzie E systemowo nie będzie mógł skoczyć w blokujące 3♠, podniesie pewnie piki do dwóch. Co ma zrobić teraz S? Modelowo kontra oznacza kiery i młodszy, ale zwykle dajemy ją z układem 4 kiery i 4+ w młodszym. Z układem 5-5 licytujemy 2BA, które w tej pozycji oznacza 5-5 na dwóch nieznanych kolorach. Partner wchodzącego musi mieć na uwadze, że oba młodsze są tylko „w pierwszym czytaniu”, a mogą być też kiery z młodszym. Przykładowo, z kartą N w tym rozdaniu należy po 2BA wybrać trefle, mimo lepszych kar, aby w przypadku zastania u partnera kierów z treflami nie musieć grać tzw. „przewyższenia własnego”. Niemniej także po podniesieniu do tylko 2♠ trudno przypuszczać, aby W nie zalicytował końcówki pikowej, którą NS w założeniach równych mogą bronić, wpadając na 5♣ tylko bez jednej, np. po sekwencji:

Tego typu akcja może dać nieoczekiwany sukces, gdyż pewnie znajdą się gracze W, którzy po 5♣ pójdą w 5♠.