Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 6 5 ♥ A J 8 7 ♦ K 10 6 5 2 ♣ 8 6
♠ A K 9 7 3 ♥ Q 9 4 ♦ J 3 ♣ J 9 7		♠ Q J ♥ K 10 6 3 ♦ A Q 7 ♣ A Q 5 3
	♠ 10 8 4 2 ♥ 5 2 ♦ 9 8 4 ♣ K 10 4 2

Tutaj po pasie S większość z kartą W otworzy 1♠. Po tym otwarciu z kartą E ciężko wyhamować przed szlemikiem, chociaż jest metoda, aby sprawdzić, że W nie ma cue bidu w kolorze czerwonym, co może zachęcić E do wyhamowania w końcówce:

3BA – 5332;

4♣ – cue bid uzgadniający piki; wielu pewnie zalicytuje prostolinijnie 6BA.

4♠ – brak cue bidów w karach i kierach.

Z pozycji E nawet jeżeli W ma ♠AK i ♣K to do szlemika sporo musi się udać.

Tam, gdzie W spasuje, z kartą N wielu otworzy na III ręce 1♦, E da kontrę (z intencją pokazania ręki silniejszej niż wejście 1BA („♦AD jest jak AK). S spasuje, W zgłosi bilansowe 3♠, a E zalicytuje 3BA, które powinno zakończyć licytację – W nie ma żadnego powodu, aby przenosić na piki.

Jeżeli W po kontrze skoczy w 4♠, to E na pewno spasuje.

Na bez atu można wziąć 11 lew, ale po ataku w karo raczej zakończy się na 10.

Jeżeli N spasuje na III ręce, E otworzy 1♣, W zgłosi piki, N może teraz zaistnieć kontrą (w korzystnych), E skoczy w 2BA i W wiedząc, że E nie ma trzech pików (brak rekontry-fit) podniesie do 3BA.

Jeżeli N nie da kontry, to we Wspólnym Języku licytacja będzie jak wyżej, a w Strefie z użyciem konwencji PZPN (pytanie z podejrzeniem naturalności):

3♣ – albo naturalne, albo poszukiwanie trzech pików;

3♦ – 4-5 trefli, nie wyklucza trzech pików;

3♠ – piątka.