Rozdanie 20.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ 7 ♥ K 6 ♦ 9 8 5 ♣ A K Q 10 6 4 3
♠ A Q 10 2 ♥ Q J 7 ♦ A Q 3 2 ♣ 7 5		♠ K J 9 8 6 5 ♥ A 10 5 ♦ 10 7 4 ♣ 9
	♠ 4 3 ♥ 9 8 4 3 2 ♦ K J 6 ♣ J 8 2

 Prawie wszystkie pary EW wylicytują w tym rozdaniu końcówkę pikową, choć drogi do niej prowadzące mogą być różne.

 Licytację rozpoczyna W, który z całą pewnością powie 1BA. Niektórzy z graczy N „przyczają” się i powiedzą PAS, by za chwilę na ewentualny kontrakt bezatutowy przeciwników ściągnąć siedem lew treflowych. Plan ten jednak spali na panewce:

(1)  Za chwilę wszystkich zaskoczę.

(2)  Teksas na piki.

(3)  No i co mam teraz powiedzieć…

 Bez względu na pierwszy wist jedenaście lew i zapis 650 dla EW.

 Tam, gdzie N zwyczajnie zalicytuje swoje trefle kontrakt ostateczny również się nie zmieni, ale sekwencja ta daje sposobność do zaprezentowania kompleksowych rozwiązań licytacyjnych po otwarciu 1BA i skoku pierwszego obrońcy w trzy trefle. Wygląda to tak:

3♦ = transfer na kiery, inwit lub lepiej.

3♥ = to samo, ale z pikami.

3♠ = to już trudniejsze, gdyż 3♠ mówi o kolorze karowym i forsuje licytację do dogranej.

4♣ = dwukolorówka na kolorach starszych.

4♦/♥ = duże Teksasy.

 Od razu widzimy, że stosując powyższe ustalenia mamy dużo większy komfort licytacji, tak w strefie końcówki, jak i szlemowej. Możemy również zatrzymać się w kontrakcie 3♥/♠, co nie jest możliwe, jeśli gramy standardowo. Krótko mówiąc – same plusy i jeden, niestety dość poważny minus. Wszystko to trzeba zapamiętać, bo pomyłka z całą pewnością będzie bardzo kosztowna.