Rozdanie 28; rozdawał W, po partii NS.

	♠ Q95 ♥ K7643 ♦ K92 ♣ Q4
♠ AKJ43 ♥ 10 ♦ QJ104 ♣ K87		♠ 106 ♥ AQJ95 ♦ 63 ♣ 10965
	♠ 872 ♥ 82 ♦ A875 ♣ AJ32

¹ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku naturalne, nieforsujące

² naturalne, sześciokart albo bardzo dobra piątka

³ partner pokazał dobry kolor, W może więc spasować nawet z singletonem, tym bardziej że jest nim dziesiątka

albo:

¹ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku naturalne, nieforsujące

² naturalne, sześciokart albo bardzo dobra piątka

³ gdy W nie do końca ufa partnerowi

albo:

¹ w Naszym Systemie półforsujące, we Wspólnym Języku naturalne, nieforsujące

² negatywny wybór koloru z dubletonem pikowym albo tzw. minipodniesienie, tj. 4–6 PC z fitem pikowym

W rozdaniu tym duety WE zagrają niewysokie częściówki w kolory starsze, tj. 2♥ albo 2♠. Obie te gry powinny zostać zrealizowane: grając w kiery E powinien wziąć na przykład pięć kierów w ręce (przebijając tam pika oraz karo), dwa piki oraz ♣K; natomiast przy grze w piki W skompletuje cztery wziątki atutowe w ręce, dwa kiery, trefla oraz karo. Są też, rzecz jasna, inne warianty przebiegu wydarzeń w tym rozdaniu. Hipotetycznie łatwiej będzie zrobić nadróbkę, grając w piki (aby jej nie było, N musi bowiem dać pierwszy wist w trefla albo w blotkę kierową) niż w kiery (kiedy to zasadniczo każdy pierwszy wist prowadzi do jedynie ośmiu wziątek). Sporo będzie też jednak zależało od gry środkowej obu stron.

Mimo wszystko zdecydowanym hegemonem w turniejowych protokołach tego rozdania powinien być wpis w wysokości 110 punktów dla strony WE.

Minimaks teoretyczny: 2♥(WE), 8 lew albo 2♠(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 8 (W!);

♥ – 8 (WE);

♠ – 8 (WE);

BA – 7 (WE).