Rozdanie 12; rozdawał W, po partii NS.

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ K9432 ♥ ♦ 873 ♣ 98432
♠ J7 ♥ QJT962 ♦ T54 ♣ AQ		♠ T ♥ AK53 ♦ AQ962 ♣ J76
	♠ AQ865 ♥ 874 ♦ KJ ♣ KT5

¹ karta warta otwarcia prostym kierem, szczególnie przed partią

² oczywiście nie ma mowy o wejściu 1♠

³ także S – z układem 5332 – nie ma wejścia na szczeblu dwóch w założeniach niekorzystnych

⁴ splinter z fitem pikowym

⁵ a jednak znalazła siędroga, aby S pokazał swoje piki

⁶ tylko 9 PC, ale w pikach w zasadzie nic się nie marnuje, W może sobie więc pozwolić na niezniechęcającego (!) pasa

⁷ z takim fitem i układem N musi uzgodnić kolor partnera

⁸ cuebid

⁹ trzeba wreszcie hamować, bo W ma tylko dziewięć miltonów, a ponadto najgorszą z możliwych konfigurację w kolorze partnera – karach: trzy blotki

¹⁰ oczywiście E powinien uszanować decyzję partnera, też już się bowiem w pełni odlicytował

W niekorzystnych założeniach NS nie zapowiedzą już na pewno 5♠. Rozgrywający oddałby wówczas tylko karo i dwa trefle, poległby zatem bez jednej, za 200. Pod warunkiem jednakże, iż byłby nim S, 5♠(N) można by już bowiem było położyć bez dwóch, za 500. Tyle tylko, że obrońca E musiałby wtedy zawistować w trefla (!?), co wygląda na posunięcie niezbyt realne. Jego partner odebrałby wówczas dwie lewy treflowe, dopuścił swojego vis-à-vis karem i przebił trzecią rundę trefli.

Co jednak z kontraktem 5♥? Otóż jeśli rozgrywający zrobi dwa impasy karowe, odda dwie lewy w tym kolorze i wpadnie bez jednej. Nie ustawi żadnej wpustki, atuty dzielą się bowiem 3–0. Można by wprawdzie rozegrać kara bezpiecznie, tzn. w pierwszej rundzie koloru pociągnąć asa z góry; ponadto rozegranie kar przed treflami sprawi, że nie będzie konieczny impas w tym drugim kolorze. Czy byłaby to jednak rozgrywka prawidlowa? Bez specjalnych przesłanek z licytacji – nie! I nie chodzi tu tyle o utratę ewentualnej nadróbki, co o palcówkę, przed którą w drugiej rundzie kar znalazłby się rozgrywający, gdyby N ma trzecią, a S drugą figurę w tym kolorze. Tymczasem podwójny impas przed taką właśnie palcówką by go zaasekurował. Cóż, po wpadce bez jednej WE będą mogli się pocieszyć, iż najtaniej, jak to tylko było możliwe, obronili wykładane, odgórne, popartyjne 4♠ przeciwników. Przynajmniej wtedy, gdyby były one grane z ręki S. Ale i 4♠(N) nie byłoby przecież łatwo położyć, nieprawdaż?

W protokołach rozdania spotkamy zatem wiele wpadkowych 50 dla NS i znacznie mniej zapisów w wysokości 450 dla WE. Znajdą się w nich na pewno również i 200 WE – za atakująco-obronne 5♠(NS) z kontrą bez jednej.

Minimaks teoretyczny: 5♠(S!) z kontrą, 10 lew; 200 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 10 (W!);

♥ – 11(WE);

♠ – 10 (S!);

BA – 8 (WE).