Rozdanie 31; rozdawał S, po partii NS.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ 852 ♥ ♦ K95432 ♣ 7652
♠ AKQ963 ♥ K874 ♦ ♣ KJ8		♠ J ♥ QJ653 ♦ JT76 ♣ AQ4
	♠ T74 ♥ AT92 ♦ AQ8 ♣ T93

¹ półforsujące

² prawie odzywka i pięciokartowy fit w kierach aż nadto upoważniają gracza E do wrzucenia końcówki

W zasadzie każdy duet WE powinien w rozdaniu tym zapowiedzieć co najmniej końcówkę w kiery. Co więcej, mimo niedużych punktów w rozdaniu tym optymalnym kontraktem jest szlemik kierowy, łatwo można sobie też wyobrazić sekwencję następującą:

¹ renons karowy!, inwit szlemikowy (4♥ partnera była zapowiedzią dosyć niezwykłą, nieczęstą)

² pełne wyłączenie w kierach, stąd pewne przyjęcie inwitu partnera

I gdyby atuty podzieliły się choćby 3–1 (na 2–2 i 3–1 jest w sumie 90%) szlemik byłby grą wykładaną. A tak – przy kierach rozłożonych 4–0 – trzeba będzie oddać dwie lewy atutowe i szlemika niesprawiedliwie przegrać bez jednej.

W protokole rozdania, oprócz licznych 450 dla WE, spotkamy też od czasu do czasu bolesne wpisy w wysokości 50 dla NS – na superprawidłowe 6♥(WE) bez jednej.

Oczywiście, gdyby padł pierwszy wist karowy skracający rękę W, a potem obrońca S dwa razy kiery przepuścił, rozgrywający musiałby przerwać atutowanie, a w zamian zgrać ♠W, przebić w ręce drugie karo i zagrać ♠A K, aby szybko pozbyć się ze stołu pozostałych tam jeszcze dwóch kar.

Minimaks teoretyczny: 5♥(WE), 11 lew albo 5♠(WE), 11 lew; 450 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 7 (NS);

♥ – 11 (WE);

♠ – 11 (WE);

BA – 9 (WE).