Rozdanie 14; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ T83 ♥ T954 ♦ KT85 ♣ 94
♠ K965 ♥ AK2 ♦ J4 ♣ AKT5		♠ AQJ7 ♥ QJ ♦ Q73 ♣ J872
	♠ 42 ♥ 8763 ♦ A962 ♣ Q63

¹ marne to otwarcie, dużo dam i waletów, E powinien więc powiedzieć negatywne 3♠…

² … a N już teraz zapowiedzieć końcówkę 4♠, cuebid 4♣ jest prawie wyłącznie sztuką dla sztuki

³ to po prostu nie tyle nawet kolejny negat, co wskazanie braku kontroli w obu kolorach czerwonych

Co najwyżej po 3♠ E jego partner może zaproponować 3BA, na które otwierający się zgodzi, tym bardziej że jego wartości przy grze w to miano będą znaczyć więcej niż podczas gry kolorowej. Na WE jest przecież bardzo dużo punktów, 3BA będą więc nadwyżkowe. Z drugiej strony E może mieć w karach trzy blotki (z pustym dublem powiedziałby na pewno 4♠), a wówczas w piki weźmie się co najmniej o dwie lewy więcej.

Gracz N powinien bez trudu zorientować się, że przymierzającym się do szlemika przeciwnikom najprawdopodobniej brakuje kontroli karowej, i zaatakować w ten kolor. Ale nawet bez tego wistu rozgrywający i tak dwa kara będzie musiał oddać. Podobnie będzie z grą bezatutową: na WE jest tylko 11 lew, niezależnie od pierwszego wistu.

W protokołach rozdania spotkamy przede wszystkim zapisy 450 dla WE, ale i tych o dziesięć punktów wyższych, minimaksowych zresztą, trafi się w nich co nieco.

Minimaks teoretyczny: 5BA(WE), 11 lew; 460 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 11 (WE);

♦ – 8 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 11 (WE);

BA – 11 (WE).