Rozdanie 2; rozdawał E, po partii NS.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ AKJ ♥ K98 ♦ A953 ♣ J76
♠ 97654 ♥ AJ653 ♦ 2 ♣ Q8		♠ Q82 ♥ 42 ♦ KQJT ♣ T953
	♠ T3 ♥ QT7 ♦ 8764 ♣ AK42

¹ dwukolorówka Wilkosza

² naturalne, 15–18 PC

¹ podlimitowa dwukolorówka kiery i inny

² naturalne, 15–18 PC

Po dwukolorowym otwarciu W gracz N nie powinien oczywiście kontrować, tylko wejść naturalnymi 2BA, aby jak najszybciej poinformować partnera o sile i charakterze swojej karty. Pozwoli to temu drugiemu na precyzyjne zbilansowanie potencjału rąk NS. Przeciwko oczywistym 3BA(N) obrońca E zaatakuje bez wątpienia ♦K, z solidnego sekwensu. Szczególnie w turnieju na maksy będzie to wist bardziej właściwy niż atak w kolor partnera – z dubletowa (tym bardziej że po 2♦ Wilkosza E nie będzie znał kolorów swojego vis-à-vis). Natomiast ♦K, nawet jeśli gry nie położy, to przynajmniej da stronie NS trzy wziątki w tym kolorze.

Rozgrywający przepuści ♦K, zabije ♦A drugą rundę tego koloru, po czym będzie musiał liczyć na udany impas przeciwko ♥W, spadnięcie krótkiej (drugiej) ♣D oraz karową wpustkę przeciwko E. Mimo bowiem tego, iż na linii NS znajduje się bilansowe (w zasadzie) 25 miltonów, kontrakt wcale nie jest z góry. Z drugiej strony, po dwukolorowym otwarciu zawodnika W rozgrywający będzie dysponował sporym zasobem informacji o rozkładach, mocno uwiarygodniających jego teoretyczne nadzieje. Zagra zatem kiera do damy – i asa, pikowe zagranie ze strony W zabije asem, następnie zaś zaimpasuje ♥W, ściągnie ♣A K oraz ♣W (od W istotnie zleci bowiem upragniona druga dama), a w końcu wpuści obrońcę E karem. I ten będzie musiał wyjść spod ♠D, ♠W w ręce rozgrywającego stanie się przeto jego dziewiątą wziątką. Tak właśnie należy rozgrywać – na wypadek, iż ♠D nie stoi; przecież gdyby ten honor był u W, gracz N nic by na swojej grze nie stracił.

Rozgrywka nietrudna, musi być jednak starannie przemyślana i precyzyjnie przeprowadzona, mimo więc, iż w turniejowym protokole rozdania powinny dominować minimaksowe 600 dla NS, od czasu do czasu znajdą się w nim też jednak i wpadkowe 100 po stronie przeciwnej.

Minimaks teoretyczny: 3BA(N!), 9 lew; 600dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 8 (NS);

♠ – 7(NS);

BA – 9 (N!).