Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ Q4 ♥ Q75432 ♦ J7 ♣ AJ3
♠ JT2 ♥ KJ6 ♦ KQ63 ♣ QT2		♠ K986 ♥ A8 ♦ T92 ♣ 8765
	♠ A753 ♥ T9 ♦ A854 ♣ K94

Dwa asy i król, nawet w układzie zrównoważonym, według obecnego stanu wiedzy i praktyki brydżowej konstytuują już otwarcie, w tym wypadku ręka S zawiera też kilka wysokich blotek. W spasuje, nie tyle nawet z tego powodu, że posiada jedynie 12 PC, co ze względu na absolutnie zrównoważony układ 4333 i brak starszej czwórki. Gracz N zalicytuje w odpowiedzi kiery, a po pikowym rebidzie partnera powtórzy swój kolor, będzie to jednocześnie sekwencja do pasa (chyba że otwierający ma nadwyżki/silnego trefla, co nie jest jeszcze wykluczone, jako że rebid 1♠ był forsujący). W tym wypadku jednak zapowiedź 2♥ istotnie zakończy licytację i te staną się kontraktem ostatecznym.

Przeciwko tej grze E zaatakuje na ogół ♦9. Jeśli rozgrywający pierwszą lewę przepuści, W weźmie ją ♦D i odwróci ♠W. Wcześniej czy później gracz N wyjdzie ze stołu ♥10 – i albo puści ją wkoło, albo na wstawionego przez E ♥W położy z ręki ♥D. W tym drugim przypadku, gdy rozgrywający powtórzy potem kierem, od E spadnie ♥8, do oddania będą więc tylko dwie wziątki atutowe. Rozgrywkę zwieńczy naturalny impas przeciwko ♣D – udany, przeto gracz N skompletuje ostatecznie dziewięć lew; odda tylko dwa kiery, karo oraz pika.

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (W!);

♦ – 7 (WE);

♥ – 9(NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 6 (NS, WE!).