Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Finał indywidualnych Mistrzostw Polski - analiza rozdań

Spis treści
Finał indywidualnych Mistrzostw Polski - analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
System licytacyjny Indywiduel 2015

Rozdanie 8; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 8
Rozd. W,
po partii: -
3
AKJT984

J9765
 
764
752
KJ54
842
rozd. 8 J52
Q63
QT962
AQ
  AKQT98

A873
KT3
 

W

N

E

S

pas

4

pas

pas (!)

2

3BA

pas

pas

pas

 

 

 

Nie jest to może z ręką N otwarcie idealne, trudno jednak zaproponować jakieś lepsze teoretycznie – i praktycznie rozwiązanie. Karta N zawiera tylko pięć przegrywających, jej wartość podnosi jeszcze bardziej ofensywny układ 6–5, i to z renonsem z boku, na tej podstawie można by powiedzieć, że jest ona zbyt silna, zbyt bogata w lewy wygrywające na przedpartyjne otwarcie 4. Z drugiej strony – jeśli N zdecydowałby się rozpocząć od 1, partner odpowiedziałby 1 albo 2 (zgodnie z systemem: forsing do końcówki na 6+, kolor przedniej jakości), a wówczas otwierający musiałby na dobrą sprawę dać rebid 4. Jego kiery są bowiem nie tylko dużo dłuższe, ale też o niebo mocniejsze od trefli, trudno by mu zatem było sugerować grę w ten drugi kolor. Tym bardziej że – szczególnie po odpowiedzi 2 – 4 e-N-a sugerowałyby wyśmienity kolor. Można zatem wyobrazić sobie też sekwencję następującą:

W

N

E

S

pas

1

pas

2

pas

4

pas

4BA

pas

5

pas

pas

pas

 

 

 

S zadałby blackwooda i dowiedziałby się, iż partner posiada dwie wartości z pięciu (bez wątpienia są to A K), brak mu natomiast damy atu. Byłby zatem świadom faktu, że brakuje im jednej wartości oraz D, zgodnie ze wskazaniami teoretycznymi poprzestałby więc na kontrakcie 5. Nawet przy aktualnym rozkładzie rąk NS byłby to już jednak kontrakt niebezpieczny, groziłoby bowiem oddanie dwóch trefli oraz D. Natomiast gdyby N posiadał A K D 10 x x x, oddanie tylko jednego kiera byłoby możliwe jedynie w 52% przypadków (kiery 3–3 oraz 4–2 z drugim waletem). A przecież pozostałby jeszcze problem treflowy. Oznacza to, iż otwarcie 1, a potem rebid 4 byłyby co najmniej takim samym przelicytowaniem wartości karty N, jak otwarcie 4 jej niedolicytowaniem.

Przeciwko 4(N) padnie najprawdopodobniej wist blotką karo. Rozgrywający przebije w ręce i zagra trzy razy w kiery, zrzucając ze stołu dwa kara i pika. Po wzięciu D E będzie musiał odebrać A, inaczej ta lewa mu przepadnie, wszystkie trelfe ręki zostaną bowiem wyrzucone na A i piki.

Minimaks teoretyczny: 6(NS), 12 lew; 920 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 12 (NS);

– 8(NS);

– 11 (NS);

– 8 (NS);

BA – 8 (NS).