Rozdanie 32.

Rozdanie 32 Rozd. W, po partii: EW	♠ 9 7 5 ♥ A Q 4 ♦ K 10 8 ♣ Q J 9 2
♠ A K Q 10 ♥ J 9 6 2 ♦ A 9 4 ♣ A 6		♠ 8 ♥ 7 ♦ J 7 6 5 3 2 ♣ K 8 7 5 4
	♠ J 6 4 3 2 ♥ K 10 8 5 3 ♦ Q ♣ 10 3

 Starsze przeciwko młodszym, ale tym razem zapis powinni wziąć właściciele trefli i kar. Para EW może zrealizować tu bowiem aż dwie końcówki – pięć karo oraz 3BA. O ile rozgrywka każdego z tych kontraktów, dzięki sprzyjającemu rozkładowi kart w rękach obrońców nie jest skomplikowana, to wylicytowanie dogranej nie jest już takie łatwe.

 Bardzo pomocne w osiągnięciu końcówki karowej byłoby stosowane przez nielicznych, ale bardzo pożyteczne ustalenie dotyczące licytacji po otwarciu 1BA oraz w sekwencji 1♠ – 1♦ – 1BA. Polega ono na nadaniu odzywkom 2BA i 3♣ następujących znaczeń.

            2BA = a) słabe na obu młodszych,

                        b) słabe na karach,

                        c) forsing do dogranej z kolorem karowym 6+ i boczną krótkością.

              3♣ = a) inwit z karami,

                        b) silna ręka z kolorem karowym bez krótkości.

 Po odpowiedzi 2BA otwierający wskazuje przez 3♦, że posiada fit karowy, a odzywka 3♣ mówi o dubletonie w karach. Może to oczywiście doprowadzić do sytuacji, że zagramy w kara na ośmiu atutach, a nie w trefle na dziewięciu/dziesięciu. Nie jest to jednak specjalnie groźne.

 Przy zastosowaniu powyższej konwencji licytacja w naszym rozdaniu mogłaby przebiegać tak: 

(1)  Fit karowy.

(2)  Inwit, a więc ręka treflowo-karowa, praktycznie w składzie 6-5. E nie może mieć ręki jednokolorowej z karami, gdyż, zgodnie z zaprezentowaną wyżej konwencją, z siłą inwitu zalicytowałby 3♣ po 1BA.