Rozdanie 26.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ Q 6 3 ♥ A 10 8 4 ♦ K J ♣ K Q 9 4
♠ 10 9 7 5 4 ♥ 5 ♦ 9 8 6 4 ♣ J 5 2		♠ A J ♥ K 7 6 3 2 ♦ Q 10 7 ♣ A 8 6
	♠ K 8 2 ♥ Q J 9 ♦ A 5 3 2 ♣ 10 7 3

 Zupełnie pewna końcówka bezatutowa na linii NS. Wylicytuje ją jednak niewiele par, a przyczyna tego jest naprawdę prozaiczna. Popatrzmy na początek licytacji:

 1BA zalicytowane na pozycji re-open ma niestety bardzo szeroki przedział siły, który wynosi mniej więcej 11 – 15 PC. Zawodnik N ma, jak widzimy, absolutne maksimum takiego wejścia, a to nie zdarza się przecież zbyt często. Czy więc gracz S ze swoimi dziesięcioma punktami raczej przeciętnej urody powinien karać partnera za to, że podtrzymał licytację?  Myślę, że zgłoszenie naturalnych 2BA ma jakiś sens (choć i tak niewielki) jedynie w meczu, gdyż tam inwitujemy popartyjną końcówkę. W turnieju na maksy jesteśmy zaś nastawienie branie zapisów, a taka akcja sprawić może, że zapis zmieni linię.

 Przeciwko kontraktowi bezatutowemu E zawistuje blotką kier. N powinien utrzymać się figurą w stole i zagrać stamtąd dziesiątkę trefl. Po takim początku trudno będzie wziąć mniej niż dziesięć lew.