Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 7 ♥ Q 5 3 2 ♦ A K 9 8 4 2 ♣ Q 7
♠ A K Q 6 3 ♥ K 6 4 ♦ J ♣ 10 8 6 3		♠ 8 4 2 ♥ A J 10 8 7 ♦ 6 5 ♣ K 5 4
	♠ J 10 9 5 ♥ 9 ♦ Q 10 7 3 ♣ A J 9 2

 Ciekawy motyw rozgrywkowy, a właściwie trafna analiza rozkładu już w pierwszej lewie może dać wiele punktów parze NS.

 Po licytacji, w której piki będą przez chwilę walczyły z karami kontraktem ostatecznym stanie się zwykle grane przez e-N-a 4 lub 5 karo. Wymiana informacji może wyglądać na przykład tak:

(1)  Licytacja „przepychowa”, inwitem do końcówki jest w tej i wszystkich analogicznych sytuacjach kontra, ewentualnie zgłoszenie nowego koloru. Warto o tym pamiętać i oczywiście omówić to z partnerem.

 Jeśli S jest graczem z większą wyobraźnią, to może zalicytować tak:

(1)  S dochodzi do wniosku, że przy jego sile i układzie znacznie łatwiej będzie wziąć jedenaście lew na kara, niż dziewięć na ewentualne 3BA.

(2)  Teraz N włącza myślenie i próbuje wyobrazić sobie kartę partnera, a wnioski są takie: S ma 9 – 10 PC, 4 – 5 kar, dobre wartości w pikach (as lub blotki) i z całą pewnością jakiegoś singletona, prawdopodobnie kierowego. Trudno więc skonstruować rękę partnera, przy której 5♦ byłoby kontraktem beznadziejnym.

 Pięć karo beznadziejne wprawdzie nie jest, ale szanse jego realizacji, po optymalnym dla obrońców wiście atutowym, wynoszą zaledwie 25% (♣ K10 u E). Gracz E wychodzi jednak (odmiennie) czwórką pik i N powinien bardzo uważnie przyjrzeć się tej karcie, a potem wyciągnąć właściwe wnioski.

 E z całą pewnością posiada dwójkę i pik oraz jedną kartę wyższą od czwórki. Może to być ósemka, dama lub król. N tego nie wie, ale również nie wie tego prawy obrońca. Wniosek jest więc prosty – po dołożeniu z dziadka ♠ 5 W musi zabić ją honorem. Jeśli niefrasobliwie położy damę (z całą pewnością z konfiguracji AKDxx) to N powinien już sobie poradzić z wygraniem tej napiętej końcówki. Lewa numer dwa to oczywiście zagranie w atu. Rozgrywający bierze w damą w dziadku i gra blotkę kier do damy. E bije ją asem i jeszcze raz łączy kara. Dziesiątka ze stołu i ekspas pikowy, potem impas trefl, ponownie zagranie w pika i to już koniec. N wziął osiem lew karowych (sześć w ręce + dwie przebitki), dwie treflowe i mozolnie wypracowaną lewę pikową, a więc dzięki właściwemu zagraniu w pierwszej lewie, a potem trafnej analizie zrealizował zapowiedziany kontrakt.