Rozdanie 10.

Rozdanie 10 Rozd. E, po partii: obie	♠ A 6 ♥ 10 6 4 ♦ K J 7 2 ♣ A 10 4 2
♠ Q 10 9 3 2 ♥ K ♦ 10 8 6 ♣ K 8 7 3		♠ K 8 7 5 4 ♥ Q 8 ♦ A Q 3 ♣ Q J 9
	♠ J ♥ A J 9 7 5 3 2 ♦ 9 5 4 ♣ 6 5

Na pierwszej ręce E otwiera licytację odzywką 1♠. Czy S, w popartyjnych założeniach, powinien skoczyć na 3♥?

Jestem zdania, że „chowanie” siedmiokartów jest, w dystansie, strategią błędną. Oczywiście, że od czasu do czasu „postawimy” 500 do częściówki ale znacznie częściej stworzymy problem przeciwnikom oraz zachęcimy partnera do udziału w rozdaniu.

Tak jest zresztą i tutaj. Jeżeli S spasuje, to W skoczy na 4♠ i licytacja się zakończy. Końcówki tej po prostu nie ma jak przegrać  więc EW wpiszą do pierniczka 620 na swoją stronę.

Po bloku 3♥ i odzywce 4♠, gracz N ma szansę pójść w obronę pięcioma kierami, które są bez dwóch za 500 i dadzą stronie NS znakomity zapis. Karta e-N-a zawiera jednak sporo wartości defensywnych, pozwalających żywić nadzieję na obłożenie gry przeciwników i podjęcie decyzji o udaniu się w obronę jest naprawdę bardzo, bardzo trudne.

I refleksja ostatnia: Jeśli, a tak zdarzyć się może, po skoku na 3♥ i czterech pikach gracza W, zawodnik N grę przeciwników skontruje, to S powinien zacząć dyskretnie rozglądać się za nowym partnerem.