Rozdanie 31.

Rozdanie 31 Rozd. S, po partii: NS	♠ 10 4 ♥ A J 9 ♦ J ♣ K 10 9 8 4 3 2
♠ A 9 8 3 ♥ 6 5 ♦ Q 7 5 4 2 ♣ Q 5		♠ K Q 6 5 2 ♥ 10 8 7 3 ♦ K 10 6 ♣ A
	♠ J 7 ♥ K Q 4 2 ♦ A 9 8 3 ♣ J 7 6

S nie powinien otwierać z tak kiepskimi jedenastoma punktami. Nastąpią więc dwa pasy i jak ma rozpocząć licytację gracz N?

W grę wchodzi otwarcie 2♣ i 3♣. Zobaczmy co się stanie po każdym z nich.

1. N otwiera 3♣.

(1) E może grać we wszystkie kolory więc daje kontrę wywoławczą, a nie licytuje 3♠.

Blokujące otwarcie N najskuteczniej wyłącza z licytacji jego partnera. W 3♦ wygra, a 3♠ przegra bez jednej. Tak czy siak kiepski zapis dla NS.

Wprawdzie S nie ma urzędowego zakazu popierania partnera na wysokości czterech ale taka licytacja jest szalenie ryzykowna.

2. N rozpoczyna od lekko podlimitowych 2♣ (Precision).

(1) Na wysokości dwóch pokazujemy nasz niezły pięciokart. W inny kolor, być może, uda nam się jeszcze zagrać.

(2) Kontra wywoławcza.

(3) Poważna nadwyżka.

N gładko bierze 10 lew i wpisuje 130 na swoją stronę.

To, że otwarcie 2♣ doprowadza w tym rozdaniu parę NS do optymalnego kontraktu wcale nie oznacza, że tego typu strategia sprawdza się zawsze. Jak już pisałem nie raz - grając w brydża trzeba od czasu do czasu coś trafić. Poza tym dość często E utrzyma się przy grze pikami i po naturalnym wiście waletem trefl weźmie dzisięć lew. Pojawią się więc zapisy 170, a nawet 420 dla EW.