Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ A 8 ♥ 4 ♦ A 10 8 6 ♣ A 10 8 7 4 3
♠ J 7 5 4 3 ♥ K J 5 2 ♦ Q 5 4 ♣ Q		♠ 9 6 2 ♥ A 9 ♦ K 9 7 3 ♣ K J 6 5
	♠ K Q 10 ♥ Q 10 8 7 6 3 ♦ J 2 ♣ 9 2

Tutaj większość spasuje z kartą E (11 PC, ale bez starszej czwórki). Po pasie E pewnie z kartą S większość zacznie 2♦ multi (chociaż karta nie jest modelowa, mariasz z boku, dobra trójka w drugim starszym). Po 2♦ W spasuje, a N zalicytuje pewnie 2♥ – do koloru partnera i na tym licytacja pewnie się zakończy.

Z karty E pewnie większość wyjdzie w piki. Rozgrywający ma do oddania trzy lewy atutowe i dwa asy.

Tam, gdzie E otworzy 1♣, S wejdzie 1♥, W zgłosi piki, a N trefle. E z taką opozycją treflową, subminimum otwarcia i trzema małymi pikami powinien darować sobie kontrę fit.  

Co ma teraz zrobić S? Pokazanie szóstki kierów może u niektórych sugerować siłę około otwarcia (z mniejszą S wchodzi blokiem 2♥), ale osobiście uważam, że w niekorzystnych – tak, jak tutaj – nie powinno się stosować tego modelu rozumowania, może być ręka nie nadająca się do wejścia popartyjnym blokiem (po wejściu jest dużo łatwiej skontrować niż po otwarciu) i można powtórzyć kiery. Można też spasować – w końcu mamy dubla trefl.

W, w świetle braku kontry-fit też może odpuścić dalszą walkę pikami, w których ma tylko waleta i cztery małe blotki.