Rozdanie 24; rozdawał W, obie przed partią.

Rozdanie 24 Rozd. W, po partii: -	♠ KQT4 ♥ Q53 ♦ 63 ♣ AJ97
♠ J9863 ♥ AK7 ♦ KQ7 ♣ 53		♠ A75 ♥ 64 ♦ J8542 ♣ T86
	♠ 2 ♥ JT982 ♦ AT9 ♣ KQ42

¹ przed partią warto podnieść z tą ręką do 2♠ mimo tylko 5 PC i możliwości zastosowania półforsującego 1BA (m.in. minipodniesienie: 4–6 PC z fitem pikowym)

albo:

¹ przed partią warto podnieść z tą ręką do 2♠ mimo tylko 5 PC i możliwości zastosowania półforsującego 1BA (m.in. minipodniesienie: 4–6 PC z fitem pikowym)

² można dać też wywoławczą kontrę, jeśli S bardzo nie chce pasować

³ oczywiście, zwłaszcza gdy możliwe są podlimitowe kontry wywoławcze, N nie powinien z aktualną ręką skakać na 3BA

⁴ teraz jednak S musi na ostatnią zapowiedź partnera pasować; to ryzyko związane z zalicytowaniem podlimitowej kontry wywoławczej z pięcioma słabymi kierami

albo:

¹ półforsujące, m.in. minipodniesienie (4–6 PC z fitem pikowym)

² wejście na szczeblu dwóch – przed partią, S może jednak zaryzykować (kiery słabe, ale gęste)

³ uwaga jak poprzednio

Jak widać, jeśli E zadowoli się w zasadzie systemowym, półforsującym 1BA, S może wejść 2♥ i gracze tej strony znajdą drogę do ich optymalnego kontraktu 3♥. Nie muszą rzecz jasna, ale będą mieli sporą szansę. Natomiast po zalicytowaniu przezE w istocie blokujących 2♠ – albo kontrakt ten obiegnie z pasami, albo NS zagrają dużo dla nich gorsze (wobec 3♥, ale i 3♣) 2BA. Wprawdzie przeciwko tej ostatniej grze E wyjdzie raczej w blotkę pikową (a nie w karo, po którym to początku doszłoby do wpadki bez dwóch), ale kontraktu to jeszcze nie wypuści. Rozgrywający i tak nie zdąży bowiem wyrobić sobie kierów, co więcej – aby leżeć tylko bez jednej, będzie musiał czym prędzej wyrobić sobie drugą wziątkę w pikach, weźmie wówczas cztery trefle, dwa piki i ♦A. Gdyby bowiem wziął się za wyrabianie kierów, W zabiłby ♥K i wyszedł w ♦K, co bezwarunkowo już doprowadziłoby do położenia kontraktu 2BA(NS) bez dwóch.

Kontrakt 3♥(NS) powinien zostać bez trudu zrealizowany (do oddania dwa atuty, karo i pik), gdyby zaś przeciwko tej grze W wyszedł w uzgodnione piki (a S zadysponował ze stołu dziesiątkę) albo w trefla (którego S wziąłby w ręce i zagrał pika do dziesiątki), rozgrywający wziąłby dziesięć lew. Natomiast jeśliby utrzymałyby się 2♠(W), rozgrywający w zasadzie zawsze musiałby leżeć bez jednej, za 50, oddałby bowiem karo, dwa trefle oraz trzy wziątki atutowe.

W protokołach rozdania należy się zatem spodziewać następujących wpisów: 170, 140, 110 oraz 50 dla NS, ale też 50 oraz 100 dla WE – za wpadki na kontrakty 2BA(N).

Minimaks teoretyczny: 3♥(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 9 (NS);

♦ – 7 (WE);

♥ – 9 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 6 (NS,WE!).