Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ A K Q J 7 ♥ 10 7 5 4 ♦ 9 ♣ J 8 4
♠ 8 5 2 ♥ A Q 6 ♦ A 10 6 4 3 ♣ Q 2		♠ 10 9 6 4 3 ♥ K 3 ♦ Q J 2 ♣ K 6 5
	♠ ♥ J 9 8 2 ♦ K 8 7 5 ♣ A 10 9 7 3

Różne kontrakty grane będą w tym rozdaniu ale ja chciałbym zwrócić uwagę na pewien fragment licytacji, który pojawi się przy prawie każdym stole. Przyjrzyjmy się karcie gracza S. Co ma on zalicytować po poniższej sekwencji:

Wielu bardzo dobrych graczy i teoretyków brydżowych, po wnikliwym przeanalizowaniu tej, dość typowej, sytuacji sformułowało następującą zasadę ogólną:

„Po otwarciu przeciwnika na wysokości jednego, wejściu pierwszego obrońcy kolorem i zgłoszeniu przez partnera otwierającego odzywki 1BA, kontra drugiego obrońcy jest wywoławcza – wskazuje możliwość gry w pozostałe kolory.”

Tu układ ręki gracza S jest niemalże modelowy – pięć trefli i cztery kiery. Byłoby zupełnie idealnie gdyby można było jeszcze zagrać w piki (na przykład singlowy walet), a król był w kierach, a nie w karach. Ale cóż, S ma to, co ma.

Na 1BA E bez trudu weźmie 8 lew i NS, po zobaczeniu noty w pierniczku, nie będą mieli powodów do radości. Natomiast po kontrze e-S-a jego partner zgłosi 2♥ i E będzie miał twardy orzech do zgryzienia. Wygrywające jest 2BA i wtedy nic się nie zmieni. Będą jednak i tacy, którzy zalicytują 3♦, a to jest równoznaczne z wpadką i przejściem zapisu na stronę NS.

Wprowadzenie takiego ustalenia wymaga szczegółowego omówienia go z partnerem ale korzyści z niego płynące są naprawdę duże.

Granie kontrą karną w opisanej powyżej pozycji licytacyjnej doprowadza często do tego, że partner unika słabszych wejść, które pokazują jedynie wist bo za chwilę przeciwnicy wygrają mu 1BA z kontrą z nadróbką. A kto to lubi?