Rozdanie 17.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ Q 4 3 ♥ J 10 3 ♦ 10 9 8 7 5 ♣ 8 2
♠ A 8 7 5 ♥ K 6 4 ♦ Q J 2 ♣ A 5 3		♠ 9 6 2 ♥ Q 9 8 7 2 ♦ 6 3 ♣ K Q J
	♠ K J 10 ♥ A 5 ♦ A K 4 ♣ 10 9 7 6 4

Pas, pas, S otwiera 1BA i staje się rozgrywającym. Teoretycznie powinien on wziąć pięć lew czyli leżeć bez dwóch. W protokole pojawiać się będą jednak zapisy 90 dla NS za wygrane 1BA bo S, dzięki obrońcom, dojdzie jakoś do stołu i weźmie dwa piki, kiera i cztery kara.

Jak prawidłowo powinna przebiegać obrona tego kontraktu?

W wistuje ♠5. Po obejrzeniu stołu i swoich kart E wie, że jest to wyjście z koloru czterokartowego. S bierze królem, by móc potem zagrać waleta/dziesiątkę pik do damy i gra asa, króla i blotkę karo. Następuje kluczowy moment rozdania. Gracz E dokłada do trzeciego kara dwójkę pik! Jest to ewidentny lavinthal wskazujący wartości treflowe. W wychodzi więc ♣5, E bierze lewę waletem, zgrywa damę (partner może mieć cztery trefle Axx5) i po dołożeniu przez W dwójki zna ilościowy rozkład wszystkich rąk.

W miał 4333, a S 3235. Teraz wyjście w kiera jest kwestią chwili. Obrońcy biorą więc pika, karo, trzy trefle i cztery kiery. S przegrywa 1BA bez trzech.

Trudne? OK ale sprawdźcie w protokole ile pierniczek „płacił” za 150 dla EW.

I jeszcze jedno. Pięć lew daje rozgrywającemu jedynie wyjście w drugiej lewie w trefla i konsekwentne granie w ten kolor w kolejnych lewach. Kto jednak gra przez najsłabsze? Przecież raz na jakiś czas spadnie DW sec w karach, a wtedy…