Rozdanie 27.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ 7 5 4 ♥ 4 ♦ A Q J 9 6 5 4 ♣ Q 4
♠ K Q J 10 9 ♥ A Q 6 2 ♦ K 7 ♣ 10 9		♠ A 2 ♥ J 8 7 3 ♦ 10 8 ♣ K J 8 7 5
	♠ 8 6 3 ♥ K 10 9 5 ♦ 3 2 ♣ A 6 3 2

Kluczowe decyzje w tym rozdaniu podejmuje gracz W.

Pierwsze okrążenie licytacji nie sprawi mu jednak żadnego kłopotu – po pasie S, otworzy po prostu 1♠. Obrońca N skoczy na 3♦, a partner wywoławczo odzywkę tę skontruje (E ma absolutne minimum na taką akcję więc będą i tacy, którzy spasują) i W ponownie będzie przy głosie.

Teraz powinien on zauważyć, że ładnych 15 PC, które miał na początku, to już nie te same punkty. Wartość króla karo, po wejściu lewego obrońcy, bardzo spadła i prawdopodobnie karta ta pełni rolę wyłącznie ozdobną. W związku z tym W powinien zapomnieć o pokazywaniu jakichkolwiek nadwyżek i spokojnie zgłosić 3♥. Gdyby N zalicytował 3♣, a nie 3♦, skok na 4♥ wchodziłby z kartą W w rachubę bo przecież kontra partnera na wysokości trzech to już nie 7 PC ale, praktycznie, 10 lub więcej. Tu wprawdzie E nawet tylu nie ma lecz wszystkie jego Miltony powinny „zagrać” w tym rozdaniu.

Kontrakt ostateczny został już ustalony, pora więc na wist i rozgrywkę.

Ponieważ pierwsze wyjście w kiera lub pika nie wchodzi w rachubę, N musi dokonać wyboru między wistem asem karo albo damą trefl. W tym rozdaniu wygrywa wyjście w trefla, co wcale nie znaczy, że jest to teoretycznie najlepsze zagranie. Wybór pierwszego wistu bardzo często obciążony jest sporym pierwiastkiem losowości, a jego trafność zależy od dyspozycji, w jakiej aktualnie jest wistujący. Z pewnością wielu graczy N położy przed sobą w pierwszej lewie asa karo i straci tym lewę.

Teraz przesiądźmy się na pozycję rozgrywającego i zauważmy, że jego największym problemem jest rozegranie koloru atutowego. Po wyciągnięciu właściwych wniosków z licytacji błędem jest zagranie na szansę drugiego króla kier w impasie gdyż, po ujawnieniu przez N 6-7 kar, prawdopodobieństwo takiego układu jest niewielkie. W związku z tym W powinien pomyśleć o tym, jak zabezpieczyć się przed czwartym królem atu u S i, jak zagrać aby oddać tylko jedną lewę kierową. Tylko wyjście waletem kier ze stołu pozwala wziąć trzy lewy atutowe. S zabije waleta królem, W króla asem i odwróci blotką do ósemki w stole. S weźmie dziewiątką ale u W pozostał już układ impasowy: D6 przeciwko 105 u obrońcy.

Po takiej rozgrywce kontrakt zostanie zrealizowany, a jeśli jeszcze N wyszedł na początku asem karo, to EW wpiszą sobie 170.

Jeśli grałeś na W i rozegrałeś kiery inaczej to musisz jeszcze trochę poćwiczyć.