Polski Związek Brydża Sportowego

PZBS

KRS 0000219753, NIP: 525-16-56-918, Organizacja Pożytku Publicznego

konto PZBS: 07 1240 6175 1111 0000 4577 6692

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski


 

Regulamin cyklu, Regulamin cyklu na impy,

 

Wyniki i klasyfikacje znajdują się na stronach operatora KMP - BridgeSpider Sp. z o. o.

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski - https://bridgespider.com/kmp

Korespondencyjne Mistrzostwa Polski na impy - https://bridgespider.com/kmpimp

 

Archiwum, 2010201120122013, 20142015, 2016, 2017KMP 2018, KMP 2019KMP 2020KMP 2021KMP 2022 KMP 2023

 

 


 

KMP 09/2010 - Analiza rozdań

Spis treści
KMP 09/2010 - Analiza rozdań
Rozdanie 2
Rozdanie 3
Rozdanie 4
Rozdanie 5
Rozdanie 6
Rozdanie 7
Rozdanie 8
Rozdanie 9
Rozdanie 10
Rozdanie 11
Rozdanie 12
Rozdanie 13
Rozdanie 14
Rozdanie 15
Rozdanie 16
Rozdanie 17
Rozdanie 18
Rozdanie 19
Rozdanie 20
Rozdanie 21
Rozdanie 22
Rozdanie 23
Rozdanie 24
Rozdanie 25
Rozdanie 26
Rozdanie 27
Rozdanie 28
Rozdanie 29
Rozdanie 30
Rozdanie 31
Rozdanie 32
Rozdanie 33

 

Rozdanie 10; rozdawał E, obie po partii.

  AJ854
105
Q6
J954
 
KQ63
632
K92
A108
10 1092
AK94
A103
K62
  7
QJ87
J8754
Q73
 

 

W

N

E

S

1

pas

1

pas

1BA

pas

3BA

pas

pas

pas

Kolejna licytacja, a także kontrakt – standard, taki, jak opisano wyżej, będzie więc przebieg wydarzeń na każdym prawie stole wrześniowego turnieju Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2010. Przeciwko 3BA(E) obrońca S wyjdzie najprawdopodobniej w blotkę karo, rozgrywający doda zatem z dziadka blotkę, potem więc łatwo zdobędzie dodatkową wziątkę w tym kolorze (impasując obrońcy S W). A że ponadto w ten czy inny sposób wyrobi sobie dwa piki (nawet jak rozpocznie od zagrania 2 do figury na stole, to potem wyjdzie z ręki 10 i puści ją wkoło), skompletuje wymagane dziewięć wziątek (dwa piki, dwa kiery, trzy kara i dwa trefle). Turniejowe protokoły tego rozdania zdominują zatem wpisy w wysokości 600 punktów dla WE.

Dużo trudniej byłoby rozgrywającemu, gdyby przeciwnicy nie wyrobili mu od razu trzeciej wziątki karowej, tj. gdy S zaatakowałby w trefla (niezbyt to jest wszakże realne) bądź w kiera (nieco bardziej prawdopodobne). Aby zdobyć lewę dziewiątą, gracz E musiałby wówczas doprowadzić do zwycięskiej dla siebie wpustki końcowej (tj. wpuścić kierem e-S-a albo pikiem e-N-a), skutkiem której broniący i tak musieliby wyjść w końcu w kara i wyrobić mu dodatkową wziątkę w tym kolorze. Ten manewr końcowy musiałby jednak zostać odpowiednio przygotowany, na przykład po pierwszym wiście w trefla rozgrywający musiałby rozpocząć piki wysoką blotką z ręki (a nie dwójką), albo też blotką ze stołu (choć nawet po ataku kierowym – 9/10 z ręki E musiałby od razu zostać puszczona wkoło). W zależności od konkretnego koloru, w który zaatakowałby na pierwszym wiście E, oraz wyborów dokonanych przez samego rozgrywającego istniałoby wiele wariantów dalszego rozwoju wydarzeń – nieco łatwiejszych dla W po ataku kierowym, trudnych albo bardzo trudnych po wiście w trefla. Nie sposób tu ich wszystkich przeanalizować, tym bardziej że – jak już wspomniałem wyżej – pierwszy wist w trefla jest w zasadzie wykluczony, a najczęściej obrońca S zaatakuje przeciwko 3BA(E) w blotkę karo. A po takim początku wzięcie przez rozgrywającego dziewięciu lew nie będzie trudne. Moja wstępna prognoza – iż najpopularniejszym w tym rozdaniu zapisem będzie 600 dla WE – pozostaje więc w mocy.

Minimaks teoretyczny: 3BA(WE), 9 lew; 600 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

– 8 (WE);

– 7 (WE);

– 8 (WE);

– 8 (WE);

BA – 9 (WE).