Rozdanie 33; rozdawał N, obie przed partią.

	♠ Q10  ♥ 9763  ♦ QJ9  ♣ K1032
♠ A74 ♥ QJ42 ♦ 75 ♣ AJ84		♠ KJ962 ♥ K8 ♦ K632 ♣ 76
	♠ 853 ♥ A105 ♦ A1084 ♣ Q95

¹ układ 5–4 sprzyja raczej grze w kolor niż w bez atu, odpowiadający powinien zatem przenieść na 2♠

Nawet bowiem przy tylko dubletonie pikowym w ręce partnera będzie to często kontrakt lepszy niż 1BA. Przy trzech pikach u W gra w ten kolor powinna zaś być wysmienita. Drobny szkopuł – czy w nowoczesnym brydżu otwierający może mieć w pikach singletona? Otóż w tej sekwencji raczej nie, jako że tak z układem 1–4–4–4, jak i 1–3–4–5 powinien zacząć od 1♦. Pozostaje jedynie skład 1–4–3–5 w Naszym Systemie (we Wspólnym Języku padłoby z nim otwarcie precisionowskimi 2♣). Z powyższego wynika, iż licytujący Wspólnym Językiem E powinien bezwzględnie zapowiedzieć 2♠, podczas gdy E grający Naszym Systemem też w zasadzie powinien to uczynić. W tym drugim wypadku będzie to jednak nieco ryzykowne, otwierający istotnie będzie bowiem mógł wtedy posiadać skład 1–4–3–5 ze słabymi treflami (z silnymi dałby rebid 2♣).

W piki istotnie gra się tu bardzo dobrze, jedynie pierwszy wist w atu (bądź – gwoli absolutnej ścisłości – pierwsze wyjście ♣5) ograniczyłoby rozgrywającego do ośmiu wziątek). Pierwsze wyjście w atu z ręki S wygląda jednak na krok bardziej niż naturalny. Po takim wstępie – i konsekwentnym łączeniu pików przez obrońców – rozgrywający nie zdoła przebić na stole kara i będzie się musiał zadowolić ośmioma wziątkami: pięcioma atutowymi w ręce, dwoma kierowymi oraz ♣A. Tyle tylko, że już 1BA(W) zostałoby położone bez jednej – po ataku blotką treflową albo karowym. Nawet jeśli pierwszy wistujący postawi na ♦D i broniący szybko odbiorą cztery lewy w tym kolorze, to następnie S wyjdzie w zalawintalowane przez partnera trefle (albo pod najsłabszy stół) i gracz W będzie mógł wziąć tylko pięć pików oraz ♣A. Polegnie zatem bez jednej.

Protokół tego rozdania wypełnią więc przede wszystkim wpisy w wysokości 110 dla WE. Znajdą się w nim też jednak i inne, a mianowicie 50 dla NS (rzadziej), 90 dla WE (jeszcze rzadziej) oraz 140 dla WE (sporadycznie).

Minimaks teoretyczny: 2♠(WE), 8 lew; 110 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 6 (NS,WE!);

♥ – 7 (E!);

♠ – 8 (WE);

BA – 6 (WE).

Analizy przygotował Wojciech Siwiec