Rozdanie 5; rozdawał N, po partii NS.

	♠ 74  ♥ QJ973  ♦ AQ842  ♣ 2
♠ KQ96 ♥ K1042 ♦ KJ65 ♣ 5		♠ A32 ♥ A8 ♦ 1093 ♣ J10983
	♠ J1085 ♥ 65 ♦ 7 ♣ AKQ764

¹ dwukolorówka Wilkosza

² do koloru partnera

³ kiery i jakiś inny kolor

¹ dwukolorówka kiery i inny

² z punktu widzenia e-S-a partner ma kiery i kara, nie ma więc raczej sensu mówić 2♠: do koloru partnera

Dwukolorowemu otwarciu e-N-a, nawet w niekorzystnych dla jego strony założeniach, trudno tu cokolwiek zarzucić, można by wręcz je określić jako zbliżone do modelowego. Tyle tylko, że tym razem nie będzie ono sukcesem. Nawet jeżeli gracz S zachowa po nim pełną wstrzemięźliwość (jak najbardziej uzasadnioną), a przeciwnicy nie wejdą do licytacji, rozgrywający będzie musiał leżeć. I to – teoretycznie rzecz biorąc – bez dwóch za 200. Na szczęście jedynie teoretycznie, aby bezwzględnie osiągnąć określony wyżej cel, obrońca E – przeciwko 2♥(N) – musiałby bowiem zaatakować w któryś z kolorów starszych, zaś W – przeciwko 2♥(S) – wyjść w atu albo ♠6. Tymczasem gracz E odda wówczas pierwszy wist ♣W, a W zaatakuje ♠K bądź w singla treflowego i – będzie to kosztowało stronę NS aż dwie lewy. Trefl zostanie bowiem zabity asem w ręce S, po czym rozgrywający zrobi impas ♦D w ręce N, przebije w (powiedzmy) w dziadku karo i będzie kontynuował stamtąd ♣K. W przebije, N nadbije zatem w ręce, przebije na stole kolejne karo i wyjdzie stamtąd ♣D… Natomiast w przypadku kontraktu 2♥(S) – gdy W zaatakuje ♠K, to położy grę, jeżeli następnie wyjdzie w atu; bądź broniący zdejmą drugiego pika, ale następnie dwa razy połączą atuty. Chodzi o to, aby przeciwnik nie zrobił ani jednej przebitki w ręce S.

Najpopularniejszymi wpisami w turniejowym protokole tego rozdania będą zatem 110 dla NS oraz 100 dla WE, z przewagą – jak sądzę – tych pierwszych.

Strona WE, która na ogół w rozdaniu tym w ogóle nie wejdzie do licytacji, mogłaby w nim wygrać kontrakt 2BA(W); jej 2BA(E) położyłby natomiast jedynie nierealny wist kierowy (!?). Jak już wspomniano, licytować będą tu wszakąże jedynie zawodnicy NS…

Minimaks teoretyczny: 2BA(W!), 8 lew; 120 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 6 (NS,WE!);

♦ – 8 (W!);

♥ – 6 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (W!).