Rozdanie 9; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ AT7643 ♥ 862 ♦ J6 ♣ AJ
♠ K9 ♥ AKQJ4 ♦ A973 ♣ 42		♠ 852 ♥ 53 ♦ 842 ♣ T9763
	♠ QJ ♥ T97 ♦ KQT5 ♣ KQ85

¹ naturalne słabe dwa, są wprawdzie dwa asy, ale ponadto tylko dwa walety

² lebensohl

³ S na razie czeka, bowiem ewentualne 3♣ czy 3♦ przeciwników mógłby skontrować i powalczyć o magiczne 200 punktów

⁴ silna karta na kierach

⁵ dopiero teraz S przepycha się na 3♠

Oczywiście, także 3♥(W) można by już było skontrować, kontrakt ten po starannej obronie dałby się bowiem położyć aż bez trzech, NS nie mają jednak kierów na kontrę, przeto gracz S raczej się na takie działanie nie zdecyduje. Skończy się zatem na 3♠(N), niezależnie od tego, czy W wznowi licytację kontrą, czy zapowiedzią 3♥.

¹ multi

² do koloru partnera

³ piki

⁴ bądź też kontra, a dalej jak poprzednio

⁵ ta sama sytuacja co poprzednio…

… Kusiskontrowanie 3♥, trudno się jednak na to zdecydować z trzema blotkami w tym kolorze. Zwłaszcza że partner może mieć w nim tylko dwie karty, a nawet singletona.

Przeciwko 3♠(N) obrońca E wyjdzie oczywiście kierem i jego partner ściągnie trzy lewy w tym kolorze. Następnie zaś, widząc nas stole dwa mariasze w kolorach młodszych, powinien odebrać ♦A i wyjść w trefla – może partner jakimś cudem ma asa w tym kolorze. Zagranie czwarty raz w kiery nie może przynieść niczego dobrego, jeśli bowiem graczE ma ♠10 x x, to zawsze weźmie lewę atutową, przy ♠8 x x tamże natomiast do żadnej promocji nie dojdzie.

Podstawowym wpisem w protokole tego rozdania winno zatem być minimaksowe 140 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 3♠(NS), 9 lew; 140 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (NS);

♦ – 7 (NS);

♥ – 7(NS);

♠ – 9(NS);

BA – 7 (NS).