Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ A K Q 10 9 3 ♥ Q 8 6 ♦ ♣ J 8 7 5
♠ 2 ♥ K J 5 4 3 ♦ 10 ♣ A K 10 9 3 2		♠ J 6 5 4 ♥ 10 2 ♦ K Q 9 7 5 2 ♣ 6
	♠ 8 7 ♥ A 9 7 ♦ A J 8 6 4 3 ♣ Q 4

 E pasuje (oczywiście będą tacy, którzy rozpoczną 3♦), a S otwiera 1♦ (inaczej w tych czasach już po prostu nie można). Co ma zalicytować teraz gracz W? Oczywiście zgłosić dwukolorowe 2BA, które zawsze oznacza dwa najmłodsze kolory. W tym przypadku są to trefle i kiery. Kolej na zawodnika N.

 Przyzwyczailiśmy się już do tego, że całą masę naszych problemów rozwiązuje magiczna odzywka pod nazwą KONTRA, więc tu również wielu graczy skorzysta z takiej opcji. Dalej będzie tak, że E pewnym głosem zalicytuje 3♥, S raczej spasuje, a e-N-a także nie będzie stać na skontrowanie gry przeciwników. Zgłosi więc 3♠ (to oczywiście forsuje), a S powie 4♠ lub 3BA.

 Końcówka pikowa nie ma najmniejszych szans realizacji – do oddania są dwa trefle, kier i lewa atutowa. Praktyczne szanse na wygranie 3BA są nieco większe (teoretycznych nie ma żadnych), gdyż część z graczy W wyjdzie w pierwszej lewie dziesiątką trefl. Nie jest to wist bezsensowny - pozwala on przecież zachować komunikację między rękami obrońców w sytuacji gdy E ma dubletona treflowego, a rozgrywający musi mu oddać jakąś lewę wyrabiając swoje longery. W tym rozdaniu jednak ♣10 3BA wypuszcza.

 Nie miejcie więc większych pretensji do swoich partnerów, jeśli tak właśnie zawistowali. Oni naprawdę chcieli dobrze, a że wyszło jak wyszło… Może trzeba się do tego przyzwyczaić?