Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ Q J 2 ♥ 5 2 ♦ K 8 6 4 ♣ 10 9 5 4
♠ 7 6 4 3 ♥ 8 7 4 ♦ J 10 5 3 2 ♣ Q		♠ A K 9 5 ♥ A K J 6 ♦ 7 ♣ 7 6 3 2
	♠ 10 8 ♥ Q 10 9 3 ♦ A Q 9 ♣ A K J 8

 Walka w strefie zapisu częściowego, a udział w niej powinni wziąć wszyscy gracze.

 Początek rozdania nie zapowiada większych emocji, bo S otwiera 1BA i następują dwa pasy. Potem jednak gra nabiera rumieńców:

1. Wywołanie kolorów starszych. To obowiązek gracza E. Zresztą praktyka pokazuje nam od razu, że jeśli E pozwoli grać przeciwnikom 1BA to, po wiście karowym, wezmą oni dziewięć lew, a za minus 150 para EW nie otrzyma zbyt wielu punktów turniejowych.
2. Niektórzy S to skontrują, ale taka akcja powinna jednak mówić o kolorze pięciokartowym.
3. Wywołanie kolorów młodszych.

 Diagram rozdania pokazuje nam wyraźnie, że W powinien licytować trzy piki. Kontrakt ten, oczywiście grany z kontrą, jest tylko bez jednej za 100, a za wygrane trzy trefle przeciwnicy wpiszą sobie 110. Ponieważ wszystko to nie jest ani proste, ani oczywiste, przy bardzo wielu stołach zawodnicy W powiedzą po trzech treflach e-S-a PAS.

 To jednak jeszcze nie koniec, gdyż na pozycji wygasającej walecznością będzie mógł się wykazać zawodnik E:

 Kontra w tej pozycji mówi o nadwyżkowej ręce ze sporą ilością lew defensywnych. W oczywiście „ucieka” i grane są trzy piki z kontrą. 100 dla pary NS.

 To było typowo turniejowe rozdanie, w którym stawka wynosiła w gruncie rzeczy dziesięć punktów (150, 120, 110, 100 dla NS lub ekstremalne 110 dla EW). W meczu to niewiele, ale KMP gramy przecież na maksy.