Rozdanie 25.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ A Q 5 4 3 ♥ A 3 2 ♦ K Q 2 ♣ J 4
♠ 8 7 2 ♥ Q J 10 8 ♦ 8 6 3 ♣ A Q 7		♠ J 6 ♥ 9 7 5 ♦ A 10 4 ♣ K 9 8 6 3
	♠ K 10 9 ♥ K 6 4 ♦ J 9 7 5 ♣ 10 5 2

 Od kilku lat jestem zagorzałym zwolennikiem otwierania 1BA ze starszą piątką w składzie 5332. Uważam po prostu, że takie ustawienie systemu licytacyjnego (wtedy na przykład sekwencja 1♥/♠ – 1BA – 2BA oznacza sześciokart w kolorze otwarcia) daje więcej korzyści, niż przynosi strat. Tu jednak, być może, lepiej było rozpocząć 1♠, a nie 1BA.

 Po 1BA nastąpią trzy pasy, a potem obrońcy wezmą pięć trefli i asa karo. 90 dla EW.

 A co wydarzy się, gdy N rozpocznie licytację od jednego pika?

 S podniesie kolor partnera do wysokości dwóch i droga do wychodzącej w tym rozdaniu końcówki pikowej będzie otwarta. Ponieważ jednak, jak pisała Agata Christie, zło czai się wszędzie, dalej może być również tak:

 S automatycznie pasuje na 3BA, ma przecież skład 3343, i NS oddają przeciwnikom „setkę”.

 Zawodnik N powinien jednak zlitować się nad partnerem (podniesienie do dwóch pików może być przecież licytacją słabą, półblokującą) i zalicytować 2BA, po których S powie trzy piki, a to już powinno zakończyć licytację. Teraz NS zapiszą bezproblemowe 170 po swojej stronie.

 Rozdanie wygrają ci, którzy użyją bezkompromisowych środków:

 Po dowolnym wiście dziesięć lew i znakomite 420 dla pary NS.