Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ K Q 8 2 ♥ A K 10 ♦ A J 5 ♣ 7 4 3
♠ ♥ J 8 2 ♦ K Q 4 2 ♣ K Q 10 9 6 2		♠ J 9 7 6 4 ♥ 9 6 5 4 3 ♦ 8 6 ♣ A
	♠ A 10 5 3 ♥ Q 7 ♦ 10 9 7 3 ♣ J 8 5

 Układ kart w tym rozdaniu jest dość nieprzychylny dla graczy, więc w protokole zobaczymy wiele zapisów za wpadki na wylicytowane kontrakty. EW przegrywać będą kontrakty treflowe, a NS pikowe.

 Jeśli EW grają standardową wersją Wspólnego Języka, to W otworzy licytację odzywką 2♣, N to skontruje i do głosu dojdzie zawodnik E. Ma on do wyboru dwie opcje – PAS oraz pytające 2♦. Wiem, że jest wiele par, które grają w tej sekwencji tak, że 2♦ jest odzywką naturalną. Moim zdaniem nie jest to dobry pomysł, ale każdy przecież gra tak, jak lubi.

 Z diagramu rozdania wynika wyraźnie, że optymalną decyzją jest PAS, gdyż po relayu 2♦ padnie odpowiedź 3♣ i kontrakt ten zostanie przegrany bez dwóch, co przełoży się na zapis 200 dla przeciwników. Czy jednak PAS jest decyzją oczywistą? By uzyskać jednoznaczną odpowiedź na to pytanie zapytałem jedenastu polskich ekspertów o ich odzywkę z kartą E. Wynik był jednoznaczny, gdyż PAS wygrał stosunkiem głosów 10:1. To chyba przekona wszystkich tych, którzy przy stole zalicytowali dwa karo.

 Po pasie gracza E para EW ma szansę na wzięcie zapisu, gdyż jeden z możliwych scenariuszy dalszego przebiegu licytacji wygląda tak:

1. N ma 17 ładnych Miltonów, więc trudno mu będzie po dwóch pikach partnera rozstać się z rozdaniem.
2. Zawodnik S też ma coś w karcie, więc licząc na przykład na krótkość treflową w ręce partnera (♠ K10xx  ♥ AWx  ♦ AKxxx  ♣ x) śmiało może przyjąć inwit do końcówki.

 Układ kart jest jednak taki, że grając w piki można wziąć tylko dziewięć lew, więc rozdanie wygrają ci, którzy zatrzymają się w częściówce.