Rozdanie 29.

Rozdanie 29 Rozd. N, po partii: obie	♠ A J 9 7 6 4 ♥ A J ♦ A Q J 5 ♣ 6
♠ 8 3 ♥ K 9 8 4 ♦ 10 8 6 ♣ K 7 4 3		♠ 10 ♥ Q 10 7 6 3 ♦ 9 4 3 ♣ 9 8 5 2
	♠ K Q 5 2 ♥ 5 2 ♦ K 7 2 ♣ A Q J 10

Jak NS mają tutaj dojść do wielkiego szlema? Wydaje się, że wylicytowanie go „na pewniaka” byłoby możliwe tylko tedy, gdyby licytację prowadził N i dowiedział się o czterech pikach, dublu kier i królu karo drugim bądź trzecim, no i oczywiście o komplecie wartości. Wydaje się to w naszych systemach niemożliwe. Po otwarciu przez gracza N 1♠ (obrońcy oczywiście cały czas będą pasować), S odpowie „polskie 2♣”, N zalicytuje 2♦, S sforsuje czwartym kolorem 2♥. N zalicytuje 3♠ – góra i układ 6-4. S da cue bid 4♣ i po wymianie cue bidów i sprawdzeniu sytuacji w kierach licytacja pewnie wygaśnie w szlemiku:

4♠ – brak zatrzymania w kierach;

5BA – 2 wartości na pikach, dama atu i 1 król boczny;

6♠ – opłacalny szlem to taki, który ma około 70% szans realizacji, a tu z licytacji wygląda, że może być impasowy przy ręce partnera typu ♠ KDx ♥Dxx ♦xxx ♣AKxx, a nawet bez szans przy ręce ♠KDx ♥Dxx ♦Kxx ♣AWxx.

Także „transferowe wydłużenie koloru” niewiele tu pomoże. Do 2♥ licytacja będzie jak wyżej, teraz N zalicytuje 3♥ – układ 6-4, S zalicytuje 3♠ – zachęcające uzgodnienie, N wskaże krótkość przez 4♣, po czym S da cue bid 4♦. 

3♥ – wydłużenie pików, układ 6-4;

3♠ – zachęcające uzgodnienie;

4♣ – krótkość;

4♦ – cue bid.

Dalej nie widać racjonalnej drogi do szlema. Gracz e-S musiałby mieć możliwość dowiedzenia się o czterech karach ADW… Chyba, że dalej poszłoby tak:

4♥ – cue bid;

5♦ – 0-3 wartości;

5BA – masz coś jeszcze ciekawego? E nie pyta ani o damę atu, ani o króle, więc widać, że do szlema wystarczy coś innego;

6♦ – mam tu czwórkę, dającą szanse na lewy sekwensowe…

Jeżeli jakaś para tak by doszła do szlema, to śmiało może kandydować do nagrody na najlepszą licytację roku IBPA.