Rozdanie 15.

Rozdanie 15 Rozd. S, po partii: NS	♠ Q 7 6 2 ♥ A 7 6 3 ♦ A K 7 3 ♣ 2
♠ 8 5 4 3 ♥ 10 9 8 ♦ Q 8 ♣ 10 7 6 5		♠ 10 9 ♥ J 5 2 ♦ 9 6 5 4 ♣ A K Q 4
	♠ A K J ♥ K Q 4 ♦ J 10 2 ♣ J 9 8 3

 Brak uzgodnionego koloru starszego, 28 PC na linii i zatrzymania we wszystkich kolorach. Co gramy w takim rozdaniu? Wiadomo, 3BA. Tak też będzie i teraz.

 S otworzy 1BA, N zapyta o starsze czwórki przez 2♣ i po odpowiedzi 2♦ zapewne zgłosi trzy bez atu. Wistować będzie W i prawdopodobnie wyjdzie w pika lub kiera. Po tym ataku rozgrywający bez najmniejszych problemów weźmie jedenaście lew, choć w widne karty można nawet zrobić nielicytowanego szlemika.

 Sytuację zmienić może skontrowanie przez E odzywki 2♣. Wtedy, jeśli NS wylicytują 3BA, to po wiście treflowym obrońcy wezmą trzy lewy, a to da im sporo punktów turniejowych.

 Kontra na dwa trefle może jednak dać efekt odwrotny do zamierzonego, a wtedy zapis zbliżony do maksa może zdobyć para NS. Popatrzmy na licytację prowadzącą do kontraktu, kierowego, który w tym rozdaniu daje rozgrywającemu dwanaście lew:

(1)  Zatrzymanie treflowe i brak starszej czwórki. To bardzo pożyteczne ustalenie omawiane już kilka miesięcy temu. Przypomnę więc tylko, ze po kontrze na staymana, jeśli nie mamy zatrzymania treflowego to mówimy PAS, a potem rekontra naszego partnera jest powtórnym pytaniem o starsze czwórki. Natomiast ze stoperem treflowym licytujemy tak, jakby tej kontry wcale nie było.

(2)  Forsing do dogranej i nadal niepewność co do wyboru ostatecznego kontraktu.

(3)  Trefle trzymam słabo, ale mam niezła starszą trójkę.

(4)  No to zagramy w kiery.

 Po wiście treflowym przymus karowo-treflowy przeciwko graczowi E układa się praktycznie sam. Należy tylko właściwie zaplanować kolejność zagrań. Mam nadzieję, że w protokole tego rozdania zobaczymy choć jeden zapis 680 dla NS.