Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ 8 7 6 ♥ 9 7 ♦ 9 8 6 3 ♣ A J 10 7
♠ 9 ♥ Q 6 5 3 2 ♦ A K 10 4 ♣ K Q 3		♠ Q 5 4 ♥ A K 10 4 ♦ Q J 2 ♣ 9 5 4
	♠ A K J 10 3 2 ♥ J 8 ♦ 7 5 ♣ 8 6 2

Tutaj po pasie N gracze E będą otwierać 1♣. S powinien skoczyć w 2♠. Teraz z kartą W pewnie większość zgłosi kiery, które E podniesie do końcówki i na tym licytacja najczęściej się zakończy.  

Na ten kontrakt jest bezproblemowe 11 lew.

NS mają opłacalną – pod warunkiem zaimpasowania damy pik – obronę – tylko za 300, ale podejrzewam, że przy tak zrównoważonych rękach N i S nie pójdą oni w obronę, nawet jeżeli N po 3♥ zdecydowałby się na 3♠.

Z kartą W pewnie niejeden – ze względu na jakość kierów – wybierze kontrę. Jeżeli N spasuje, to E zgłosi 3♥, teraz z kartą W można jeszcze spróbować pokazać krótkość (można wyobrazić sobie wiele rąk E, z którymi szlemik będzie dobry), po której E zalicytuje negatywne 4♥.

Tam, gdzie N po kontrze podniesie piki do 3♠, E spasuje – na zalicytowanie od razu końcówki, poza czwórką kierów potrzeba też nadwyżki, spasuje też S, a W da prawdopodobnie drugą kontrę, po której E zalicytuje końcówkę kierową:

ktr. – w nowoczesnym stylu wskazuje siłę, jest nadwyżkowa; 4♦ byłoby nieforsujące z układem 4♥ i 5+♦, chociaż na punkty meczowe wydaje się, że lepiej jest grać, że na wysokości 4 jest to sekwencja forsująca.