Rozdanie 20.

Rozdanie 20 Rozd. W, po partii: obie	♠ 8 ♥ A K 7 2 ♦ 7 2 ♣ A Q 7 6 5 2
♠ A 7 5 ♥ Q 9 8 6 5 ♦ A K J ♣ 9 4		♠ K Q J 10 3 2 ♥ J 4 3 ♦ Q 9 4 ♣ K
	♠ 9 6 4 ♥ 10 ♦ 10 8 6 5 3 ♣ J 10 8 3

W tym rozdaniu gracze W będą otwierać 1♥, niektórzy pewnie 1BA. Po 1♥ N wejdzie 2♣. E mogą uzgodnić od razu kiery – pytanie, czy to forsing do dogranej, czy inwit – król trefl nie wygląda na pełnowartościowy, myślę, że większość sforsuje do końcówki i W zalicytuje końcówkę, nawet po odzywce typu inwit lub lepiej…

2BA – inwit z fitem, u niektórych forsing do dogranej z fitem.

N wyjdzie pewnie w singla pik, rozgrywający weźmie i zagra w atu (przy podziale kierów 3-2 jest to właściwa rozgrywka) – dziesiątka, dama. N powinien puścić, co pozwoli wziąć dwa kiery i dwa trefle.

Myślę, że z kartą E niejeden ukryje fit kierowy i zalicytuje albo od razu 4♠, albo sforsuje przez 3♠. Po 3♠ W dołoży końcówkę:

3♠ – forsujące do dogranej, 5+♠.

S wyjdzie pewnie w trefle. N weźmie asem i spróbuje asa kier. Jeżeli E dołoży w pierwszej lewie kierowej waleta, to gdy od S spadnie dziesiątka, N może mieć problem z rozczytaniem sytuacji w kierach. Jednak dołożenie waleta czasem może być zagraniem samobójczym i N powinien dać partnerowi przebitkę.

Jeżeli W otworzy 1BA, N da kontrę – „bi”, a E powinien dać transfer na piki (po kontrze bi najlepiej jest stosować wszystkie ustalenia z licytacji jednostronnej – „system on” + siłową rekontrę z tendencją do łapania przeciwników)

N wyjdzie asem kier i po ukazaniu się dziesiątki nie powinien mieć problemu z daniem partnerowi przebitki, na wszelki wypadek po królu kier ściągając jeszcze asa trefl aby nie dać partnerowi szansy na zbłądzenie po przebitce.