Analizy przygotował

Marek Wójcicki

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ Q J 10 8 7 ♥ 10 9 8 5 ♦ J ♣ A 10 7
♠ 9 4 ♥ K 7 6 4 ♦ 10 9 8 4 ♣ 6 3 2		♠ K 6 2 ♥ A ♦ 7 5 3 ♣ K Q J 9 8 4
	♠ A 5 3 ♥ Q J 3 2 ♦ A K Q 6 2 ♣ 5

Tutaj po pasie N gracze E będą otwierać 1♣ (Strefa) a 2♣ (Wspólny Język).
Po 1♣ część wejdzie 1♦, a część da kontrę. Po 1♦ N zgłosi piki, E zalicytuje 2♣. Teraz pewnie z kartą S część da kontrę (kontra-fit), a część zalicytuje rewersowe 2♥. Po kontrze N zalicytuje 2♠ – w końcu S nie musi być aż tak silny, a S zapewne opisze się 3♥, pokazując absolutną górę wejścia, po czym N podniesie do końcówki kierowej:

W wyjdzie w trefle, po wzięciu asem rozgrywający zagra w atu. E weźmie asem i zagra króla trefl. Rozgrywający przebije i zagra znów w kiery. W powinien puścić i po wzięciu w stole rozgrywający może oddać dwa kiery, a może też zrobić nadróbkę – odegrać waleta karo, zagrać damę pik na impas i zaimpasować pika jeszcze raz. Teraz przebić trefla i zacząć grać kara z góry…

Końcówkę pikową także wygrywa się bez specjalnych problemów.

Po kontrze wywoławczej W spasuje a N odpowie 1♠ – co w polskim stylu jest pozytywne – 7+PC i forsuje do 1BA. E zalicytuje 2♣, S „objaśni się” 2♦. W spasuje, a N zalicytuje 2♥, po czym S podniesie do końcówki kierowej:

Po ataku królem trefl można także przeprowadzić opisaną wyżej rozgrywkę.

Po otwarciu 2♣ Precision S także zacznie zapewne od kontry. Po pasie W co ma zalicytować N? 2♠ wygląda nieco anemicznie i pewnie większość skoczy w inwitujące 3♠ (8 PC to za mało na praktycznie przesądzające końcówkę 3♥) a S dołoży końcówkę:

Po ataku ♣K rozgrywający weźmie asem, odegra waleta karo i zagra na impas pik, po czym jest 11 lew z góry.