Rozdanie 27; rozdawał S, obie przed partią.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ 93 ♥ KJ85 ♦ AQT ♣ T965
♠ J52 ♥ AT72 ♦ 7542 ♣ AQ		♠ AKQ74 ♥ 6 ♦ K963 ♣ K32
	♠ T86 ♥ Q943 ♦ J8 ♣ J874

¹ z taką kartą nie dałbym raczej drugoręcznego otwarcia, nawet będąc przed partią

² z tą można natomiast dać od biedy podlimitowe otwarcie trzecioręczne, ale nie 1♣, tylko 1♥, generalnie jednak N nie ma na taką odzywkę odpowiedniego koloru

³ drury

albo:

¹ z taką kartą nie dałbym raczej drugoręcznego otwarcia, nawet będąc przed partią

² z tą można natomiast dać od biedy podlimitowe otwarcie trzecioręczne, ale nie 1♣, tylko 1♥, generalnie jednak N nie ma na taką odzywkę odpowiedniego koloru

³ karta marna, ale czterokartowy fit kierowy

⁴ solidne podniesienie z fitem pikowym

Niezależnie od poczynań strony NS przeciwnicy powinni bez trudu osiągnąć tu swoją dograną w piki. Różnica będzie tylko jedna, otóż po podlimitowym otwarciu e-N-a 1♥ przeciwko ostatecznym 4♠(E) S wyjdzie na pewno blotką kierową, otwierając w ten sposób drogę do skrótu ręki rozgrywającego. Obrońcy nic jednak dzięki temu nie zyskają, atuty dzielą się bowiem 3–2, a ♦A stoi, E zawsze zatem będzie w stanie skompletować nie tylko swoje, ale i 11 wziątek. Zabije bowiem pierwszego kiera dziadkowym asem, trzy razy zaatutuje, kończąc waletem w dziadku, po czym zagra w karo – na razie na wszelki wypadek wkoło. A potem ściągnie ♣A D i powtórzy z dziadka karem – tym razem już do króla w ręce. Kara dzielą się 3–2, przeto rozgrywający weźmie dwie lewy w tym kolorze, a w sumie skompletuje 11 wziątek. W protokole rozdania dominującym wpisem powinno zatem być minimaksowe 450 dla WE.

Minimaks teoretyczny: 5♠(WE), 11 lew; 450dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (WE);

♦ – 11 (WE);

♥ – 7 (WE);

♠ – 11 (WE);

BA – 10 (W!).